ကၽြန္ေတာ္ေနထိုင္သည္႔ ေနရာႏွင္႔ သခၤ်ိဳင္း(ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၿမိဳ႕မွာ ေခၚတာေတာ႔ ၾကက္ေပါင္ျခံ)နဲ႔က နီးနီးေလးျဖစ္သည္။ ကိုက္အနည္းငယ္ ေျခလ်င္ေလွ်ာက္လိုက္သည္ႏွင္႔ ၾကက္ေပါင္ျခံ အ၀င္၀ကို ျမင္ေနရသည္။ ကၽြန္ေတာ္္ဆိုသည္က လည္း ကိုယ္႔ေဒသမဟုတ္ေသာ္ျငားလည္း ေနလာခဲ႔သည္မွာ ၾကာလာခဲ႔သည္မို႔ အမႈမဲ႔အမွတ္မဲ႔ပင္ ေနလာခဲ႔သည္။ အနီးပါတ္၀န္းက်င္ရွိ လူ(အသုဘ) မွန္သမွ် ကၽြန္ေတာ္လိုက္ပို႔ေပးေနၾကျဖစ္သည္။ အဲ႔ဒီ ၾကက္ေပါင္ျခံ အ၀င္၀ ကေန ကိုက္ ၂၀၀ ေလာက္ဆိုရင္ သုသာန္ျပင္ကို ျမင္ေနရေပမည္။ အုတ္ဂူ ေဖြးေဖြးမ်ားႏွင္႔ ေျမပံု အမ်ားအျပားကို ေတြ႔ျမင္ ေနရသည္။ အဲ႔ဒီအေနာက္ဘက္ပိုင္းမွာေတာ႔ ကုန္းျမင္႔ေနရာမ်ားႏွင္႔ ၾကံခင္းစိုက္ပ်ိဳးထားတတ္ၾကသည္။(ရာသီအခ်ိန္ဆိုရင္ စုိက္ပ်ိဳးထားၾကသည္။) ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္စုက ေတာ႔ အျမဲတမ္းလိုလို ညပိုင္းေလာက္ဆို အဖြဲ႕ၾကေနတတ္သည္။ ေသာက္ၾကစားၾကႏွင္႔အ ေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္ၿပီးမွ ညမိုးစုပ္စုပ္ခ်ဳပ္ မွ အိမ္ကို ျပန္ၾကေလ႔ရွိသည္။ နီးနီးေလးမို႔ ဆိုင္ကယ္ႏွင္႔ မျပန္ၾကဘဲ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီးျပန္ၾကတာမ်ားသည္။ အဲ႔ဒီစုေ၀းေနတတ္တဲ႔ ေခါက္ဆြဲဆိုင္က ၾကက္ေပါင္ျခံေရွ႕ကျဖတ္ၿပီ နည္းနည္းဆက္သြားလိုက္ရင္ ဆိုင္ကိုေရာက္သည္။ အဲေျပာဖို႔ေမ႔ေနတယ္...အဲ႔ဒီၾကက္ေပါင္ျခံဆိုတာကလည္း ၿမိဳ႕ထဲကို သြားတဲ႔ အေ၀းေျပးလမ္းေပၚမွာဘဲ ရွိတာ..ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေနတဲ႔ ရြာက ၿမိဳ႕ျပင္ဆိုေတာ႔ ၿမိဳ႕ထဲ၀င္တဲ႔ ဂိတ္နဲ႔ ၾကက္ေပါင္ျခံနဲ႔က နီးနီးေလး..ဒါေၾကာင္႔ကၽြန္ေတာ္တို႔ေနတဲ႔ ေနရာက ကားလမ္းမေဘးမွာလို႔ ေျပာလို႔ရတယ္.. ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေန႔ ဘယ္လိုစိတ္ကူးေပါက္ၿပီး စကားေၾကာရွည္မိသည္မသိဘူး..အဲ႔ဒီေကာင္ေတြနဲ႔ သခၤ်ိဳင္းရဲ႕အေနာက္ဘက္ျခမ္းကုန္းျမင္႔ေပၚက ၾကံကို သြားခုိးၾကမယ္ဆိုၿပီး စကားစရာကေနသြားၾကတာ..လူကလည္းခပ္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ယိုင္ထိုးယိုင္းထိုး ဟိုလူကကို ဆြဲထူလိုက္ ဒီလူကိုဆြဲထူလိုက္နဲ႔ သြားၾကတာ အုတ္ဂူေတြေပၚကလည္းျဖတ္ေလွ်ာက္ ေျမပံုေပၚေတြမွာလည္း တက္နင္းၿပီးသြားၾကတာ..ၾကံခင္းဘက္ရွိတဲ႔ အျခမ္းဘက္ကိုေရာက္ပါေလေရာ...လူေတြကိုၾကည္႔လိုက္လည္း...မႈန္၀ါး၀ါး ညပိုင္းကလည္းျဖစ္ဆိုေတာ႔ သြားလာလိုက္တာ ကၽြန္ေတာ္ဆို တစ္ကိုယ္လံုး ရႊံအလူးလူးနဲ႕ ကန္သင္းရိုးတို႔ ဘာတို႔ေပၚက သြားတာ ကၽြန္ေတာ္က မကၽြမ္းက်င္ေတာ႔ ခဏခဏ ဗြက္မွာ လူးေနရတယ္ေလ..ဒီလိုနဲ႔ ရသေလာက္ တစ္ေယာက္တစ္ေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္းေလာက္ ထမ္းၿပီးျပန္လာခဲ႔ၾကတယ္..ျပန္တဲ႔လမ္းကလည္း..အလာတုန္းကအတိုင္းဘဲ ၾကံေခ်ာင္းေတြကလည္းပါေတာ႔ လဲလိုက္ျပန္ထလိုက္နဲ႔ ေခါက္ဆြဲဆိုင္ကို ျပန္ေရာက္လာပါေလေရာ... ျပန္ေရာက္ၾကေတာ႔မွ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း လူစုခြဲၿပီးအိမ္ျပန္သြားၾကတာေပါ႔..ကၽြန္ေတာ္လည္း အိမ္ကို လမ္းေလွ်ာက္ျပန္တာ အဲ႔ဒီၾကက္ေပါင္ျခံအေရွ႕ကဘဲ ျဖတ္ျပန္ရတာ..လမ္းၾကားထဲေရာက္တဲ႔အထိက မထူးျခားေသးဘူး..အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ႔အေမကို ျပန္ေရာက္ေၾကာင္းေျပာၿပီး ျခံအေနာက္ဘက္ပိုင္းက ေရဘံုဘိုင္မွာ ေျခလက္ေဆး ကိုယ္လက္သုတ္သင္ၿပီး အိမ္အေနာက္ဘက္တံခါးမႀကီးကေန အိမ္ထဲကို၀င္ၿပီး ညစာအတြက္ အေမျပင္ေပးထားတဲ႔ ထမင္း၀ိုင္းမွာထိုင္ခါမွ ရွိေသး ျခံတံခါး၀ကို ေက်ာ္တက္ၿပီး ခုန္ခ်လိုက္တဲ႔ အသံနဲ႔ ေပ၅၀ေလာက္ရွိတဲ႔ ျခံအေနာက္ဘက္ျခမ္းကို ေျခလွမ္းသံုးလွမ္းဘဲလွမ္းလာတဲ႔ အသံရယ္ ၿပီးေတာ႔ အေနာက္ဘက္တံခါးမႀကီးကို သံုးခ်က္ရိုက္လိုက္တဲ႔အသံက ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ႔အေမ ေတာ္ေတာ္ေလး တုန္လႈပ္သြားတယ္..ကၽြန္ေတာ္ဆို နားထင္ေၾကာေတြ တင္းသြားတယ္..ေနာက္မွေၾကာင္အမေနဘဲ အေပၚေျပးတက္ ဓါးဆြဲၿပီး ဘယ္သူလည္းလို႔ေမးတာ ျပန္မေျဖဘူး..အဲ႔ဒီမွာ အေမကလည္း ကၽြန္ေတာ႔ကို တိတ္တိတ္ေနဖို႔ အခ်က္ျပတာနဲ႔ အေမနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ ျပဴတင္းေပါက္ ကေန ေခ်ာင္းၾကည္႔ေတာ႔ အိမ္ေရွ႕ ျခံတံခါးက အရာေတာင္မပ်က္ဘူး.....ဒီလိုနဲ႔ ခဏေစာင္႔ႀကည္႔ၿပီး တံခါးမႀကီးကို ဖြင္႔ လက္ႏွပ္ဓါတ္မီးနဲ႕ ရွာတာ ဘာမွမေတြ႕ရေတာ႔ဘူး..ဒီလိုနဲ႔မွ အေမက ကၽြန္ေတာ႔ကို ဘယ္ကျပန္လာတာလည္းလို႔ေမးေတာ႔မွ ၾကက္ေပါင္ျခံက ျပန္လာတာေျပာေတာ႔မွ အေမက ထုပါေလေရာလား.....အိမ္ေအာက္မွာ ထားတဲ႔ ၾကံေခ်ာင္းေတြကိုလည္း ျပလိုက္တယ္..အဲ႔ဒီညကေတာ႔ ဘာမွထပ္မျဖစ္ဘဲနဲ႔ ၿပီးသြားတယ္..မနက္ေရာက္ေတာ႔မွ လမ္းထဲမွာ အသက္ႀကီးတဲ႔ လူႀကီးသူမကို ေမးၾကည္႔ေတာ႔မွ ေျမဖုတ္ဘီလူး လိုက္လာတာလို႔ေျပာတယ္..ေျခရင္းအိမ္က အေဒၚကလည္း ညက ကၽြန္ေတာ္ျပန္လာတာ ေျခသံက အရင္ေျခသံနဲ႔မတူဘူးဆိုၿပီးစဥ္းစားေနတာတဲ႔ အေနာက္က ေျခသံတစ္ခုကိုပါထပ္ၾကားေနရတယ္လို႔ေျပာတယ္..ေနာက္ပိုင္းကၽြန္ေတာ္လည္း..မသိတဲ႔အရာကို မသိသလိုဘဲ ေနလိုက္ေတာ႔မယ္လို႔ စဥ္းစားရင္း...... မွတ္ခ်က္။ ။ အမွန္က သခၤ်ိဳင္းကို ညပို္င္းသြားရဲလားဆိုတဲ႔ အေနအထားကေနျဖစ္လာခဲ႔တာပါ။ ၾကံပင္ကို လိုခ်င္လို႔သြားၾကတာမဟုတ္ပါ။ ဖုိရမ္ကို မရမကျဖစ္ညစ္ဝင္ၿပီးသကာလ ၾကန္႔ၾကာေနေသာ ပို႔စ္ကို တင္ေပးလိုက္ပါတယ္.. စိတ္ရွည္လက္ရွည္ေစာင့္ေပးတဲ့ မန္ဘာ ကို Nay Zaw Htet ကိုလဲ က်ိန္းစူးတိန္ပါလယ္ေနာ့..။ စာကိုေတာ့ ျပန္ၿပီး တည္းျဖတ္ခ်ိန္မရွိေတာ့လို႔ စာနဲ႔ စကားတြဲေနတဲ့အတုိင္းပဲ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္..
