တကယ့္ျဖစ္ရပ္မွန္ေလးတစ္ပုဒ္ပါ.. ျမိဳ႕ေလးတစ္ျမိဳ႕မွာ ဦးဖုိးေအာင္ဆုိတာ အလုပ္လုပ္တဲ့ေနရာမွာ ၾကံဳရာက်ပန္းလုပ္တတ္သလို အရက္ေသာက္တဲ့ေနရာမွာလည္း ၾကြက္တြင္းလုိ႔ေျပာရေလာက္ေအာင္ အင္မတန္ေသာက္တဲ့သူ.. သူမွာရွိတဲ့ ခံယူခ်က္က အရက္ေသာက္မွ အလုပ္လုပ္ႏုိင္မယ္.. အလုပ္လုပ္ႏုိင္မွ အရက္၀ယ္ေသာက္ႏုိင္မယ္လုိ႔ ခံယူထားတဲ့လူတစ္ေယာက္.. အလုပ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာေစ့ေစ့စပ္စပ္လုပ္တတ္ေပမယ့္ အရက္ၾကိဳက္လြန္းလွတာေၾကာင့္ သူကိုခုိင္းမယ့္ လူေတြက သိပ္မႏွစ္ျခိဳက္လွေပမယ့္ ေနာက္ဆံုး သူ႔ကိုပဲ ပိုက္ဆံေပးၿပီးခိုင္းၾကရတယ္.. ဦးဖုိးေအာင္ရဲ႕ ထူးျခားခ်က္က သရဲတေစၦေတြကို အယံုအၾကည္မရွိသလုိ ဘယ္တုန္းကမွလည္း မေၾကာက္ဘူး.. သူေနတဲ့ အိမ္ကလည္း အရူးသခ်ိဳင္းလို႔ေခၚတဲ့ သခ်ိဳင္းရဲ႕ တစ္ဖက္မွာ.. အရူးသခ်ိဳင္းလုိ႔ နာမည္တြင္သြားတာက အရင္တုန္းက အဲဒီျမိဳ႕ငယ္ေလးမွာ အရူးေတြ အင္မတန္ေပါတယ္.. ရူးျပီးလည္း သိပ္မၾကာဘူး ေသတာပဲ.. အဲဒီလုိေသၿပီဆုိရင္ အဲဒီအရူးနဲ႔ ပတ္သတ္ရာ ပတ္သတ္ေၾကာင္းေတြက အေလာင္းေျမက်ဖို႔ သုဘရာဇာေတြကို ပိုက္ဆံေပးရင္ ကၽြင္းကိုေသခ်ာတူးေပးေပမယ့္ ပိုက္ဆံမ်ားမေပးလုိ႔ကေတာ့ အေပၚယံတင္ ေျမၾကီး ဆြဲဖံုးလုိက္တာပဲဗ်ိဳ႕.. တခ်ိဳ႕အေလာင္းေကာင္ေတြဆုိ ေခြးေတြက လက္ေတြလာဆြဲလုိက္ ေျခေထာက္ေတြခ်ီလာလုိက္နဲ႔ အနားတ၀ုိက္က ရပ္ကြက္လမ္းေတြမွာ မနက္မုိးလင္းရင္ ျမင္မေကာင္းေအာင္ ပ်ံ႕က်ဲေနေတာ့တာပဲ.. အဲဒီသခ်ိဳင္းဘက္က ဆြဲဆြဲငင္ငင္ အူတဲ့ ေခြးအူသံ မၾကားရတဲ့ ရက္ကုိ မရွိပါဘူးဗ်ာ.. ေျခာက္လုိက္ လွန္႔လုိက္တာလည္း လြန္ေရာ.. ဘာရယ္.. ဘုန္းၾကီးပင့္ၿပီး ပရိတ္ရြတ္လိုက္ ဟုတ္လား.. ခင္ဗ်ားတုိ႔ေျပာတာေတာင္ ေနာက္က်ေနေသးတယ္.. ရြတ္တာေပါ့ဗ်ာ.. ဒါေပမယ့္ ရြတ္လည္း ခဏပဲ.. ရြတ္ရပါမ်ားလြန္းလုိ႔ ဘုန္းၾကီးေတြကိုေတာင္အိမ္ေတြမွာ ေခၚထားရမလို ျဖစ္ေနၿပီဗ်ိဳ႕.. ကဲပါ.. ဆက္ပါဦးမယ္.. အဲဒီ သခ်ိဳင္းထိပ္မွာ သစ္ပင္ၾကီးတစ္ပင္ရွိတယ္ဗ်... အရင္တုန္းကေတာ့ ဘာသစ္ပင္ၾကီးလဲ မသိပါဘူးဗ်ာ.. အခုေတာ့ ေညာင္ကပ္ပင္ကစႏြယ္ၿပီးေတာ့ ေညာင္ပင္ၾကီးတစ္ပင္လုိေတာင္ ျဖစ္ေနၿပီ.. အဲဒီအပင္ၾကီးကလည္း သရဲလြတ္ေျခာက္တာဗ်.. လျပည့္ လကြယ္ညေတြဆုိ အဲဒီသစ္ပင္ၾကီးမွာ ေျခေထာက္ကိုတြဲေလာင္းခ်ေနတဲ့ ေကာင္က တစ္မ်ိဳး၊ ေဇာက္ထုိးၾကီး တက္လုိက္ဆင္းလုိက္လုပ္ေနတဲ့ ေကာင္က တဖံု၊ မည္းမည္းေကာင္ၾကီးေတြမွဗ်ာ.. နည္းတာမဟုတ္ဘူး.. အဲဒါေတြကို ေတြ႕ခဲ့ျမင္ခဲ့တဲ့ ကုိသံေခ်ာင္းဆုိ လန္႔ၿပီးဖ်ားပါေလေရာလား.. တစ္ပတ္ေလာက္ေဆးကုလုိက္ရတယ္.. တစ္ခါကလည္း အမူးသမားေတြ အဲဒီအပင္ေအာက္ အေပါ့သြားမိလို႔တဲ့.. အေပၚက မည္းမည္းေကာင္ၾကီးက အမူးသမားေတြေက်ာကုန္းကို " ျဖန္း.. " ခနဲေနေအာင္ တီးလုိက္တာ.. မနက္ထိေအာင္ ေက်ာကုန္းမွာ လက္၀ါးရာထင္ေနတုန္း တဲ့..သူတုိ႔ ျပန္ေျပာျပကတည္းက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဆုိ အဲဒီသစ္ပင္ၾကီးနား ဘယ္ေတာ့မွ မသြားေတာ့ဘူး.. မလြဲသာလုိ႔ သြားရမယ္ဆုိရင္ေတာင္ အဲဒီသစ္ပင္နားေရာက္တာနဲ႔ ေျခေထာက္နဲ႔တင္ပါး တသားတည္းက်ေအာင္ ေျပးေတာ့တာပဲဗ်ိဳ႕... အဲဒီသစ္ပင္ေက်ာ္ၿပီး ေတာ္ေတာ္လွမ္းလွမ္းေလာက္ေရာက္မွ အေမာေျဖရတယ္... ကဲပါဗ်ာ.. ေလကလည္း ရွည္ေနမိျပန္ပါၿပီ.. အဲဒီလုိသတင္းေတြ ၾကားေပမယ့္ ဦးဖုိးေအာင္ကေတာ့ မေၾကာက္ဘူးဗ်... သြားျမဲ လာျမဲ မူးျမဲပဲ.. အလုပ္ကျပန္လာရင္ အရက္ကေလးေသာက္ စက္ဘီးေလးစီး သီခ်င္းေလးညီးရင္း ျပန္လာေနၾကေပါ့.. ဒီလူၾကီးက အေပါင္းအသင္းေတြကိုလည္းခင္တတ္တယ္ေလ.. တစ္ရက္ေတာ့ အလုပ္က အျပန္ အရက္ဆုိင္၀င္ရင္း နယ္က သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ျမိဳ႕ကိုျပန္ေရာက္တုန္းျပဳစုလုိက္တာ သူေတာ္ေတာ္မူးသြားတယ္.. သူျပန္မယ္လုပ္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းက လုိက္ပို႔မယ္ေျပာတာ လက္မခံဘဲဒီအတုိင္း ဇြတ္ျပန္လာတယ္.. ေနာက္ေတာ့ ေလေလးကတုိက္ အရွိန္ေလးကတက္လာေတာ့ စက္ဘီးေတာင္ မနင္းႏုိင္ေတာ့ဘဲ ဒယီးဒယုိင္နဲ႔ တြန္းလာရတယ္.. အျပန္လမ္းက ညေန ေန၀င္ရီတေရာ..လမ္းကလည္း မေကာင္း မူးကလည္း မူးေနေတာ့ ဟန္ခ်က္ေတာ္ေတာ္ပ်က္ေနတယ္.. သစ္ပင္ၾကီးနားေရာက္ေတာ့ ခ်ိဳင့္တစ္ခုနဲ႔ေတြ႕ၿပီး စက္ဘီးေရာ လူေရာ လဲပါေလေရာ.. စက္ဘီးကို ျပန္ေထာင္တယ္.. လူကလဲတယ္.. လူလဲေတာ့ စက္ဘီးလည္း ျပန္လဲတယ္.. ဒီလုိနဲ႔ သံုးေလးခါ ျပန္ထ စက္ဘီးျပန္ေထာင္ လူျပန္လဲ... အဲဒီအခ်ိန္မွာ တစ္စံုတစ္ေယာက္က စက္ဘီးကို ကူၿပီးေထာင္ေပးလုိက္သလုိ စက္ဘီးေထာင္သြားတယ္.. ၿပီးေတာ့ စက္ဘီးကိုဆြဲၿပီး ထေတာ့လည္း စက္ဘီးက ျပန္လဲမသြားဘူး.. အဲဒါနဲ႔ အမူးလြန္ေနတဲ့ ဦးဖုိးေအာင္လည္း " သယ္ရင္းးး ေက်းဇူးပဲကြာ... မင္းသာမကူညီရင္ ဒီစက္ဘီလည္း ေထာင္မွာမဟုတ္ဘူး.. ငါလည္း အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး.. မင္းးကို ေက်းဇူးတင္တယ္ကြာ.. " ေျပာၿပီး ေမာ့ၾကည့္လုိက္ေတာ့ မည္းမည္းအေကာင္ၾကီးတစ္ေကာင္.. ဦးဖုိးေအာင္က မေၾကာက္ဘူး.. " မင္းၾကည့္ရတာ လူနဲ႔လည္းမတူဘူး.. ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ကြာ.. မင္းကို ငါေက်းဇူးဆပ္မယ္.. မင္း ငါ့အိမ္လုိက္ခဲ့.. ထမင္းေကၽြးမယ္.. အရက္တုိက္မယ္.. ေၾသာ္.. ေမ့ေတာ့မလုိ႔.. မင္းတုိ႔ၾကိဳက္တဲ့ အမဲသားလည္း အိမ္မွာရွိတယ္.. မနက္က ဟိုဘက္ရပ္ကြက္မွာ အမဲေပၚလို႔ ငါ့မိန္းမ အမဲတစ္တြဲ၀ယ္ထားတယ္.. မင္း အိမ္လုိက္ခဲ့... လမ္းမွာ ေနာက္တစ္ခါ ငါလဲရင္လည္း ထူေပးလုိ႔ရတာေပါ့ကြာ.. ဟားဟားဟား.." မည္းမည္းေကာင္ၾကီးကလည္း ဦးဖုိးေအာင္ေျပာတဲ့စကားကို နားလည္သလုိလုိနဲ႔ ေနာက္ကလိုက္လာတယ္.. ဒီတစ္ခါေတာ့ စက္ဘီးလည္း မလဲေတာ့သလို လူလဲမလဲေတာ့ဘူး.. အိမ္နားေရာက္ေတာ့ အိမ္ကေခြးေတြက ဦးဖုိးေအာင္ေနာက္ကိုၾကည့္ၿပီး စူးစူး၀ါး၀ါးထုိးေဟာင္ၾကတယ္.. " ေအာ္.. မင္းတုိ႔က လူစိမ္းျမင္လုိ႔ ေဟာင္ေနၾကတာလား... အဲဒါ လူစိမ္းမဟုတ္ဘူးကြ.. ငါ့ေဘာ္ဒါ .. ငါ့ သယ္ရင္း.. သြားၾက.. သြားၾက.. ရူး..ရူး.. မေဟာင္ၾကနဲ႔.. " ေခြးေမာင္းရင္း ဦးဖုိးေအာင္ အိမ္ထဲကို ဒယီးဒယုိင္နဲ႔ ၀င္လာတယ္.. ၿပီးေတာ့ ေနာက္လွည့္ၿပီး " ေခြးေတြေတာ့ မရွိေတာ့ဘူး သယ္ရင္း.. ေအးေဆးျဖစ္သြားၿပီ.. ဒါ ငါ့အိမ္ပဲ.. မင္းလည္းလုိက္ခဲ့.. " ဆုိၿပီးေခၚတယ္.. ဒါေပမယ့္ မည္းမည္းအေကာင္ၾကီးက အိမ္ထဲလုိက္၀င္မလာေသးဘဲ ျခံထဲကို လက္ညိဳးထုိးျပေနတယ္.. " မင္းက ဘာျဖစ္ေနတာလဲ.. လာစမ္းပါကြာ.. ၀င္ခဲ့.. ကိုယ့္အိမ္လုိသေဘာထားလုိ႔ရတယ္.. ၀င္လာခဲ့.. လာ.. လာ.. " ဦးဖုိးေအာင္ ထပ္ေျပာလုိက္မွ တေရြ႕ေရြ႕နဲ႔ ျခံထဲကိုလုိက္၀င္လာတယ္.. ဦးဖုိးေအာင္ရဲ႕ အသံနဲ႔ ေခြးေတြအသံၾကားလုိက္ကတည္းက ဦးဖုိးေအာင္ျပန္လာၿပီဆုိတာ ေဒၚထားသိလုိက္တယ္.. ေဒၚထားဆုိတာ ဦးဖုိးေအာင္ရဲ႕ အိမ္သူသက္ထား ဇနီးမယားေပါ့ဗ်ာ.. " မိန္းမေရ.. ငါ ျပန္လာၿပီေဟ့.. တံခါးဖြင့္.. " " က်ဳပ္သိပါတယ္ေတာ္.. ေတာ္ ေရအရင္ခ်ိဳးလုိက္အုန္း.. ၿပီးရင္ ထမင္းပြဲျပင္ထားလုိက္မယ္.. " " ေအး.. ေအး.. ၿပီးေရာ.. " ဦးဖုိးေအာင္က မိန္းမကိုျမင္တာနဲ႔ ေခၚလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို ေမ့သြားတယ္... ေနာက္ ေရမိုးခ်ိဳးလုိက္ေတာ့ အရက္ရွိန္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးျပယ္သြားၿပီဆိုေတာ့ ေစာေစာက အျဖစ္အပ်က္ေတြ သူေမ့သြားၿပီေလ.. အ၀တ္အစားလဲၿပီး ထမင္း၀ုိင္းမွာ ထုိင္ ထမင္းစားေနတုန္း စားပြဲကို ကုတ္ျခစ္သံေတြ ၾကားရတယ္.. ပထမေတာ့ ေၾကာင္တစ္ေကာင္ အစာေတာင္းေနသလားေပါ့.. အိမ္မွာေမြးထားတဲ့ ေရႊနီဆုိတဲ့ေၾကာင္လည္း ရွိေသးတယ္ေလ.. ဦးဖုိးေအာင္စိတ္ထဲမွာ မိ၀ါ အစာေတာင္းေနတယ္ထင္ၿပီး ဒီလုိပဲ အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ေနလုိက္တယ္.. ဒါေပမယ့္ စားပြဲကို ကုတ္ျခစ္သံက တေျဖးေျဖးက်ယ္လာတယ္.. ဦးဖုိးေအာင္ကေတာ့ ေၾကာင္ကုတ္သံထင္ၿပီး.. " ဟဲ့ေကာင္.. တိတ္တိတ္ေနစမ္း.. ေတာ္ေတာ္ဆူတယ္.. နင့္ကို ဘယ္သူက ေကၽြးမယ္ေျပာလုိ႔ လာကုတ္ေနတာလဲ.. ထြက္သြားစမ္း.. သြားးး.. ေတာက္... ငါ ထရုိက္လုိက္ရရင္ မေကာင္းျဖစ္ေတာ့မယ္.. " စားပြဲကို ကုတ္ျခစ္တဲ့ အသံေပ်ာက္သြားၿပီး တရူးရူးအသံၾကီး ၾကားလာရတယ္.. အသံၾကီးက က်ယ္လြန္းလုိ႔ အခန္းထဲမွာ လွဲေနတဲ့ ေဒၚထားကေတာင္ " ကိုဖုိးေအာင္.. ရွင္ဘာျဖစ္ေနတာလဲ.. ဆူညံေနတာပဲ.. အသက္ရႈသံၾကီးကလည္း ျပင္းလုိက္တာ.. " ေဒၚထား စကားေျပာၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ေတာက္ေခါက္သံ တစ္ခ်က္အက်ယ္ၾကီးေပၚလာၿပီး ၀ုန္းဆို ဦးဖုိးေအာင္တစ္ေယာက္ ထမင္းပန္းကန္ထဲကို မ်က္ႏွာ အပ္လ်က္သား က်သြားတယ္.. အသံေတြ ဆူညံလို႔ ေဒၚထားအေျပးေလးေရာက္လာၿပီး ဦးဖုိးေအာင္ကို ေခၚၾကည့္ စမ္းသပ္ၾကည့္ေတာ့ ဦးဖုိးေအာင္ အသက္မရွိေတာ့ဘူးေလ.. ေနာက္မွ သိရတာက ဇတ္က်ိဳးၿပီး ေသသြားတာတဲ့... ဇာတ္လမး္က ဒီမွာတင္ၿပီးသြားၿပီလား ဆုိေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူးဗ်.. ဦးဖုိးေအာင္ အသုဘေတြဘာေတြျပီးသြားေတာ့ တစ္ရက္ေဒၚထားကို အိမ္မက္လာေပးတယ္.. သူ အခု အရူးသခ်ိဳင္းနားက ေညာင္ပင္ၾကီးမွာ ေနေနရတဲ့အေၾကာင္း၊ ေနာက္ၿပီး သူ႔ရဲ႕အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ေျပာျပၿပီး သူအခု အဲဒီသရဲၾကီးရဲ႕ အခုိင္းအေစျဖစ္ေနတဲ့အေၾကာင္း၊ သူရွိတဲ့ေနရာမွာ သူ႔နာမည္ကိုလာေခၚၿပီး အမွ်ေပးေ၀ေပးပါလို႔ သနားစရာရုပ္ကေလးနဲ႔ အကူအညီလာေတာင္းတယ္.. ေဒၚထားလည္း သူ႔ေယာက်ၤားရဲ႕အျဖစ္အပ်က္ေတြကိုသိၿပီး သူေယာက်ၤားေျပာသလုိ အလွဴလုပ္ အမွ်ေ၀ေပးလုိက္ပါတယ္.. အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ေဒၚထားကို ေနာက္တစ္ခါ အိမ္မက္လာမေပးေတာ့ပါဘူး.. ေကာင္းရာမြန္ရာ ေရာက္သြားျပီထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ.. အခုအျဖစ္အပ်က္ေတြကို ေဒၚထားကတဆင့္ ျပန္ေျပာျပလုိ႔ သိရတာပါ... ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္မျမင္ရတဲ့ အရာေတြကုိ ႏႈတ္ကတိေပးျခင္း၊ စကားကၽြံျခင္းမ်ိဳးေတြ မလုပ္မိၾကဖုိ႔ သတိေပးရင္းးးး
