သရဲအေႀကာင္းမဟုတ္ေပမယ့္လည္း အမွတ္တရအၿဖစ္ေရးခ်င္လို့ပါ...ကြ်န္မရဲ့ သူငယ္ခ်င္းလည္းၿဖစ္ ေမာင္ေလးလုိဆိုလည္းဟုတ္...ကြ်န္မရဲ့လူနာတေယာက္အေႀကာင္းပါ... ကြ်န္မခ်စ္သူနဲ့တသင္းတည္းကန္တဲ့အတြက္ ခ်စ္သူမိတ္ဆက္ေပးလုိ့ခင္ခဲ့ရတာ လြန္ခဲ့တဲ့ တႏွစ္ေလာက္ကပါ...ေဘာလံုးအားကစားသမား ကင္ဆာေရာဂါေႀကာင့္ ေၿခေထာက္ၿဖတ္ရမယ္ဆိုတဲ့အေနအထားကို မၿဖတ္ပဲကုလို့ရမယ္လို့ထင္ခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္း..ေၿခေထာက္တဖက္နဲ့အသက္ကိုေလာင္းေႀကးလုပ္သြားတာကို ေဆးပညာဗဟုသုတမရွိဘူးလို့ ကြ်န္မ အၿပစ္မတင္ရက္ခဲ့ပါဘူး... ေၿခေထာက္အရိုးက်ိဳးတာကေန..ယိုးဒယားမွာသြားဆက္...ၿပန္လာၿပီးေသခ်ာမနားပဲ ထရိန္နင္ ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ၿပန္လုပ္..ၿပန္ကစား..ေထာ့နင္းေထာ့နင္းကေန ကင္ဆာအသြင္ကိုကူးေၿပာင္းၿပီး...အထူးကုေဆးခန္းေဆးရံုမွသည္...ေဆးသြင္းရတဲ့အေနအထားထိေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ကြ်န္မ ၿပဳစုရပါတယ္... စားလို့ေသာက္လုိ့ရေနေသးတဲ့အခ်ိန္..အားေပးႏွစ္သိမ့္..ေဆးထည့္္..လိုအပ္တာေတြ ခ်က္ၿပဳတ္ေပး..ခံတြင္းေတြ ့စရာေလးေတြ..အေပါင္းအသင္းေတြနဲ့အားေပး..ဒီလိုေတြလုပ္လာရကေန အစာမ၀င္ေတာ့တဲ့အေနအထားအထိ...ကိုယ္တြင္းကလီစာေတြအထိ ကင္ဆာေရာဂါၿပန့္ႏွ့ံလာတဲ့အခ်ိန္..ဘာမွစားလုိ့မ၀င္ေတာ့တဲ့အခ်ိန္ အခိုက္အတန့္ေလးမွာပဲ...ကြ်န္မ မခံစားႏုိင္ေတာ့တဲ့အတြက္..ကြ်န္မလည္း အေသးစားခဲြစိတ္မႈတခုုၿပဳလုပ္လိုက္ရတဲ့အတြက္...တကယ့္ကိုတပတ္..ဆယ္ရက္ေလာက္ေလးပါ... အဲ့ေန့ကိုကြ်န္မ မေမ့ပါဘူး...ကြ်န္မ အိပ္ယာထဲမွာ အိပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ပါ...သူေရာက္လာခဲ့တယ္..လည္ကတံုးေလးနဲ့..." အမ ကြ်န္ေတာ္ မနာေတာ့ဘူးသိလား..ကြ်န္ေတာ္ေနေကာင္းသြားၿပီ..အမေနရက္တယ္ဗ်ာ ကြ်န္ေတာ့္ကိုလာမႀကည့္ဘူး..ကြ်န္ေတာ္အခုလြပ္လပ္သြားၿပီဗ်သိလားးးးးး" ....ကြ်န္မ ၿဗဳန္းခနဲ လန့္ႏုိးလာပါတယ္..ဒီေကာင္ေလး ငါ့ကို သတိမ်ားရေနသလားေပါ့..ကားေလးနဲ့ခဏေလာက္ေတာ့သြားႀကည့္မွပါေပါ့... ကြ်န္မ ေနမေကာင္းတဲ့အတြက္ ဖုန္းကို ညီမေလးတေယာက္ကိုေပးကိုင္ထားပါတယ္..ေကာင္မေလးက သင္တန္းကၿပန္လာေတာ့ ကြ်န္မလည္းေအာက္ထပ္ဆင္းၿပီး လူမမာသြားႀကည့္ဖို့ သူေသာက္လုိ့ရတဲ့ အရာေလး၀ယ္ၿပီးၿပန္လာတဲ့အခ်ိန္..." အမေရ အမသူငယ္ခ်င္းေဘာလံုးသမားဆိုတာ ဆံုးသြားလို့ အမကို အသည္းအသန္ သူ့အကိုက မနက္က ဖုန္းဆက္တယ္တဲ့..." ကြ်န္မေလ ေခါင္းပတ္ခ်ာလည္သြားပါတယ္...ဖုန္းေကာကိုၿပန္စစ္ႀကည့္ေတာ့ ကြ်န္မ အိပ္မက္မက္တဲ့အခ်ိန္နဲ့သိပ္မကြာပါဘူး...ကြ်န္မ သူ့အတြက္၀ယ္ထားတဲ့အထုပ္ေလးကိုင္ၿပီး ခ်ံဳးပဲြခ်ငိုမိပါတယ္..သူ့အကို ကိုလည္း ဖုန္းဆက္ပါတယ္..သူ့အကိုက အမရယ္ ပစ္ထားရက္လုိက္တာတဲ့...ကြ်န္မေလ..." မဟုတ္ရပါဘူး..အမ မခံစားႏုိင္လုိ့ပါ ..အမ တစိမ္းလူနာေတြႀကည့္ေပးရတာထက္..ကိုယ့္ေမာင္ေလးလုိၿဖစ္ေနေတာ့ အမဘယ္လုိမွ သူအစားမစားႏုိင္ေတာ့တာကို မၿမင္ရက္လုိ့ပါ..အမလည္းေနမေကာင္းေနလုိ့ပါ" လို့ေၿပာခဲ့ပါတယ္ ကြ်န္မ တကယ္ကို ေနမေကာင္းတဲ့ႀကားထဲက သူ့အေလာင္းေၿမက်တဲ့ရက္မွာ အိမ္မွာသက္ေပ်ာက္တရားကြ်န္မသြားခဲ့ပါတယ္ ထူးၿခားတာတခုက ယင္ေကာင္ႀကီးတေကာင္ပါ...ဖယ္ထုတ္လည္း မသြားတာပါ..ဒီလုိပဲ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူးပဲ ကြ်န္မထင္ခဲ့ပါတယ္...သခ်ိဳ္င္းကိုေနာက္ဆံုးခရီးအေနနဲ့ ကြ်န္မ အေလာင္းၿပင္တဲ့ဆီကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္...သူက သူ့ညီမအငယ္ဆံုးေလးကိုသိပ္ခ်စ္တာ...အားလံုးၿပင္ဆင္ၿပီး ေဆြမ်ိဳးေတြေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ..ဒါေတြဟာတကယ္ရွိသလားမရွိသလား ကြ်န္မ မသိပါဘူး..သူ့အမ်ိဳးအေဆြ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ တဆတ္ဆတ္တုန္ရီၿပီး ေၿပာခ်င္တာေတြေၿပာပါေတာ့တယ္..ကြ်န္မလည္း ဟုတ္ေသာ္ရွိမဟုတ္ေသာ္ရွိ..အမွ်ေပးေ၀ပါတယ္ သာဓုေခၚပါ..လို့ သာဓုအတင္းေခၚခိုင္းရပါတယ္...ကြ်န္မ အဲ့အခ်ိန္ထိ မယံုပါဘူး..တစံုတေယာက္၀င္ပူးတယ္ဆုိတာ... ကြ်န္မ မယံုတဲ့အတြက္ေလ...မ်က္လံုးစံုမွိတ္ၿပီးေၿပာေနတဲ့ အဲ့အမႀကီးကိုေလ..ငါဘယ္သူလည္းသိလား...ေၿပာဇမ္းလို့ေၿပာေတာ့" ဟဟဟ...သိတာေပါ့ ဆရာမေလတဲ့..ငါ့သူငယ္ခ်င္းဆရာမတဲ့..တၿခားကားနဲ့လိုက္ရင္ သူနာလုိ့ အမကားနဲ့လိုက္လာတာတဲ့..အမကားေမာင္းတဲ့ကားသမားက ေႏွးလို့ မနည္းေမာင္းခိုင္းရတယ္တဲ့..ၿပီးေတာ့လက္ကေလးကိုေၿမွာက္ေၿမွာက္ၿပီး နာလုိက္တာ အမရယ္ အပ္ေလ..အပ္ေတြနဲ့ထိုးတာေလ..အရမ္းနာတာ..ကြ်န္ေတာ္လုိက္လာတာ မရရေအာင္တဲ့..ေမာလိုက္တာအမရယ္တဲ့...ကြ်န္ေတာ့္ညီမေလးကိုေစာင့္ေရွာက္ပါ..ကြ်န္ေတာ္သူ့ကိုစိတ္မခ်ဘူး"...တကယ့္ကို ကြ်န္မ သူငယ္ခ်င္း ေလယူေလသိမ္း အေၿပာအဆိုအမူအယာပါ...သူေၿမွာက္ၿပတဲ့လက္ကလည္း တကယ္ကို အပ္ေပါင္းမ်ားစြာခဏခဏ ေသြးမလုိက္လုိ့ ထိုးလိုက္ ထုတ္လုိက္လုပ္ရတဲ့ ဘယ္လက္ေလးပါ..ကြ်န္မလည္းေလ..စိတ္ကိုမနည္းထိန္းၿပီး "ေအးပါ ငါတို့နင့္ညီမေလးကို ေစာင့္ေရွာက္မွာပါ ဘာမွ အားမငယ္နဲ့ေနာ္..သာဓုေခၚပါ..အမအေကာင္းဆံုးေနာက္ဆံုးခရီးကိုလုပ္ေပးမယ္ေနာ္လို့ သာဓုေခၚပါေနာ္လုိ့".... သူဆက္ေၿပာတာတခုက ကြ်န္မ မ်က္ရည္ကို လံုး၀မဆည္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး...." အမ ကြ်န္ေတာ့္ကိုပစ္ထားတယ္ေနာ္..လာေတာင္မႀကည့္ဘူး..ကြ်န္ေတာ္အမအိမ္လာတယ္သိလားတဲ့...အမကို ၀မ္းသာေစခ်င္လုိ့..ကြ်န္ေတာ္ ေဘာလံုးလည္းကန္လုိ့ရၿပီ..လံုး၀လြပ္လပ္သြားၿပီ...သိလားတဲ့...အခုလည္းကြ်န္ေတာ္ သြားရေတာ့မွာ.." ဆိုၿပီး တဟီးဟီး ငိုပါေတာ့တယ္....ကြ်န္မ ဘ၀မွာ လူသားေတြရဲ့ေနာက္ဆံုးခရီးေတြကို လိုက္ပို့ဖူးပါတယ္...ဒီလုိမ်ိဳးမႀကံဳဖူးပါဘူး...ဒါဟာ အမွန္ၿဖစ္ေစ..လဲြေနသည္ၿဖစ္ေစ..သူကြ်န္မကိုလာႏႈတ္ဆက္တာရယ္..ကြ်န္မတို့အနားမွာရွိေနတာရယ္တခုကေတာ့အမွန္တရားပါ... တကယ္ေတာ့ ခႏၶာေသဆံုးၿပီး စိတ္၀ိဥာန္နဲ့ သြားလာေနတဲ့သူေတြအမ်ားႀကီးပါ...ေသဆံုးခ်ိန္ စိတ္ကေလးတခုပဲအေရးႀကီးတာပါ...( Oct 1 ရက္ေန့တြင္ဆံုးသြားေသာ ခ်စ္သူငယ္ခ်င္း မိဘနဲ့မိသားစုကို ၿပဳစုလုပ္ေကြ်းခဲ့တဲ့သူ ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ။) One of Admins
