ကၽြန္ေတာ္ တပ္မ (၁၀၁) မွာ ဒုဗိုလ္ ဘ၀တုန္းက ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ တာ ေတြပါ.။ လြန္ခဲ့ တဲ့ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္က ကယား ျပည္ နယ္ အစြန္ေလာက္မွာ ေရွ႕တ္း တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ စဥ္က ျဖစ္ပါတယ္.။ ေတာထဲ ေတာင္ထဲရြာပုန္း ၊ ရြာပ်က္ေတြ အပါအ၀င္ ေန ရာ အႏွံ႔ ေရာက္ရပါတယ္..။ ရြာပ်က္တစ္ေနရာတြင္ စခန္းခ် အနားယူစဥ္ ေအာက္မွာ မသိ၍ အေပါ့သြားမိခဲ့ ပါတယ္..။ အဲ့ဒီ ညမွာပဲ အဲ့ဒီ တပ္ၾကပ္ဟာ ေသနတ္ အပါအ၀င္ သူတစ္ေယာက္တည္း ေပ်ာက္သြားခဲ့တယ္.။အေဖာ္တပ္ဖြဲ႕က လိုက္လံ စံုစမ္းေပမယ့္ သတင္းမၾကားရပါ။ ေသနတ္ပါသြားလို႔ ပိုျပီးစိတ္ပူၾကပါတယ္။ တပ္ၾကပ္တစ္ေယာက္ေပ်ာက္ဆံုးေၾကာင္း အထက္ကို သတင္းတင္ျပၾကရတယ္။ တပ္မမႈဴးမွ အမိန္႔ ခ်လာပါတယ္။ "သက္ဆိုင္ရာ ေတာစိုး နတ္ေတြကို ေတာင္းပန္ပါ.." တဲ့...။ တပ္ရင္းမႈဴးကေတာ့ နတ္၀ွက္တယ္ ဆိုတာ မယံုဘူးေပါ့။ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ကိစၥဆိုျပီး ေတာင္းပန္ ဖို႔ ၀န္ ေလးေနတယ္။ ေနာက္မွ ဟုတ္ေသာ္ရွိ၊ မဟုတ္ေသာ္ရွိ၊ အဘလုပ္ၾကည့္ဖုိိ႔ သင့္ေၾကာင္း ထိုစဥ္က ဒုဗိုလ္ျဖစ္သူ ကၽြန္ေတာ္က ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္နဲ႔ ေျပာမွ တပ္ရင္းမႈဴးၾကီး(စလင္းတပ္မွ ျဖစ္သည္) သစ္ပင္တစ္ပင္ေအာက္တြင္ အေမႊးတုိင္၊ ဖေယာင္းတုိင္ ထြန္းျပီး ေတာင္းပန္ခဲ့ပါတယ္.။ အဲ့ဒီညမွာပဲ ေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ့ တပ္ၾကပ္ဟစာ ေသနတ္ေတြနဲ႔ အတူျပန္ေရာက္ခ်လာပါတယ္.။ "ဘယ္ေရာက္ေနလဲ ၊ ဘယ္သြားလဲ " လို႔ ေမးေတာ့ နတ္ တစ္ဦးက သူ႔ကို ထိန္းသိမ္းထားေၾကာင္း၊မ်က္ႏွာကို ေတာ့မႈန္၀ါး၀ါးသာျမင္ရျပီး မသဲကြဲေၾကာင္း၊ ထိုနတ္ရဲ႕ အ၀တ္ အစား ကေတာ့ ဇာတ္ထဲက နတ္၀တ္တန္ဆာလို ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာျပပါတယ္.။ "ဒီ ၇ ရက္အတြင္းဘာစားသလဲ " လို႔ တပ္ၾကပ္ကိုေမးၾကရာ အဲ့ဒီ့ နတ္က သူ႔ကို ဖန္ခါးသီးႏွစ္လံုးေကၽြးေၾကာင္း၊ ဖန္ခါးသီးႏွစ္လံုးေၾကာင့္ ထမင္းမဆာေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္ ။ သူ႕ကို လိုက္ရွာၾကတဲ့ ရဲ ေဘာ္ေတြကို ေတြ႕ပါေၾကာင္း၊ သူ႕ကိုေအာ္ေခၚသံ ေတြကိုလဲ ၾကားရေၾကာင္း၊ သူျပန္ထူးေပမယ့္ လိုက္ရွာၾကသူမ်ားက မၾကားၾကတာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္.။ အဲ့ဒီေနာက္ အဲ့ဒီတပ္ၾကပ္ကို ထိုက္သင့္တဲ့ ျပစ္ဒဏ္ ခ်မွတ္ ခဲ့ၾကေၾကာင္း ဗိုလ္ၾကီးညီညီေဇာ္က စာေရးသူကို ေျပာျပပါတယ္.။ (၂) စကားစပ္မိလို႔ ေရးရဦးမယ္ ၊ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္က ျဖစ္ပါတယ္။ ေလးေကရြာု အေရွ႕ဘက္ ၃ မိုင္ခန္႔တြင္ မူးေဒး ေတာရေက်ာင္း ရွိပါတယ္.။ မူးေဒးေက်ာင္း၀င္းတြင္ ျမန္မာ တပ္မေတာ္ စစ္ ေၾကာင္းတစ္ေၾကာင္းနားခိုစဥ္ ညအခါ တပ္ရင္းက တပ္စိတ္ တစ္စိတ္လံုးရဲ႕ ေသနတ္မ်ားအားလံုးထူးဆန္းစြာ ေပ်ာက္ဆံုးသြားပါတယ္.။ အဲ့ဒီ့တပ္စိတ္ မွာ လက္နက္မဲ့ျဖစ္သြားကုန္ ၾကပါတယ္ ။ဒါနဲ႔ မိုးလင္းတဲ့ အခါ မူးေဒးဆရာေတာ္ၾကီး ဦးနာဂိႏၵ ကို ဒီေက်ာင္း၀င္းမွာ တည္းခိုတဲ့ စစ္သားအခ်ိဳ႕ရဲ႕လက္နက္ေတြ ေပ်ာက္ဆံုးသြားၾကာင္းေလွ်ာက္ၾကပါတယ္။ တပ္ရင္းမႈဴး၊ တပ္ခြဲမႈဴး ၊ တပ္စုမႈဴးတို႔က လာေလွ်ာက္ၾကျခင္းျဖစ္ပါတယ္.။ အဲ့ဒီ့ အခါ မူးေဒးဆရာေတာ္ၾကီးက ... "ဒကာတို႔ ဒီမူးူေဒးေက်ာင္း၀င္းမွာ သားငါးေတြ အရက္ေသစာေတြ ေသာက္စားၾကေသးလား...." လို႔ ေမးေတာ္မူလို႔ တပ္ရင္းမႈဴးက စစ္သားအခ်ိဳ႕ ၀က္သားဟင္းခ်က္စားၾကေၾကာင္း၊ မတစ္ေထာင္သားမ်ားျဖစ္ၾကလို႔ အေသာက္အစားကင္းသူ နည္းပါးပါ ေၾကာင္းျပန္ေလွ်ာက္ ပါတယ္.။ အဲ့ဒီ အခါမူးေဒး ဆရာေတာ္ ဦးနာဂိႏၵ က " ဒကာတို႔ ဘုရားကန္ေတ့ျပီး ေတာပိုင္ ေတာင္ပိုင္ေတြကို ျပန္ေတာင္းပန္ရင္ ေသနတ္ေတြ ျပန္ရေကာင္းရႏိုင္ပါတယ္.." လို႔ မိန္႔သျဖင့္ တပ္ရင္းမႈဴးနဲ႔ တစ္ကြ စစ္သည္မ်ား စုေပါင္း ဘုရားကန္ေတာ့ၾကျပီး ေတာပိုင္ေတာင္ပိုင္ကို ၀န္ခ် ေတာင္းပန္ၾကပါတယ္.။ ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ျပီး မၾကာမီ ေပ်ာက္ေနတဲ့ ေသနတ္မ်ားကို ဓမၼာရံုအနီးရွိ သစ္ပင္ၾကီးတစ္ပင္တြင္ ပေဒသာပင္မ်ားတြဲေလာင္းက်ေနသလို ေသနတ္မ်ားတြဲေလာင္းက်ေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္.။ တပ္ရင္းမႈဴး နဲ႔ အရာရွိ စစ္သည္ေတာ္မ်ား လြန္စြာ၀မ္းသာၾကပါေတာ့တယ္..။ အဲ့ဒီတုန္းက အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို ေလးေကေက်ာင္းေန ဦး၀ီရိယ က စာေရးသူအားျပန္လည္ ေျပာျပလို႔ သိရပါတယ္.။ ဦး၀ီရိယ မွာ ယခု အခါ သက္ေတာ္ ၇၀ ေက်ာ္ျပီ ျဖစ္ပါတယ္..။ အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္သို႔ လွည့္လည္ သြားလာ ၾကရသူမ်ားအဖို႔ သတိျပဳစရာ "နတ္၀ွက္မႈ႕" အေၾကာင္းကို ေရးသားတင္ျပလုိက္ရပါတယ္..။ Credit to -ေမာင္ေလးေက
