လန္ဒန္ျမိဳ႕ Holborn ရပ္ကြက္....Lonsdale ဆိုတဲ့ ဟိုတယ္မွာ အသိတေယာက္က အလုပ္သြင္းေပးခဲ့ရာက စၿပီး ဒီဇာတ္လမ္းေပၚဖို့အေႀကာင္း ၿဖစ္လာရပါတယ္၊ စအလုပ္၀င္၀င္ခ်င္းပဲ night duty က်ပါတယ္...ဟိုတယ္တို့ရဲ့ထံုးစံအတိုင္း..နာမက်န္းေသာသူမ်ား ရွိဖူးသကဲ့သို့..ေသဆံုးသြားသူမ်ားလည္း ရွိမွာပါ...ၿမန္မာ အလုပ္သမားမ်ားလည္း ရွိပါတယ္...ကိုယ့္ဘာသာ အယူအဆအရ...ဘာသာေရးကိုလည္း လုပ္သင့္သေလာက္ ဟိုတယ္အတြင္းမွာ လုပ္ႀကပါတယ္...ပိုင္ရွင္က အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ သေဌးကလဲြလို့ေပါ့... ၀န္ထမ္းအသစ္တို့ရဲ့ ထံုးစံအတုိင္း ဘာမွ မတီးမေခါက္ မသိေသးသလို...၀န္ထမ္းအေဟာင္းတို့ရဲ့ထံုးစံအတိုင္း...၀န္ထမ္းအသစ္ေႀကာက္မွာစိုးေတာ့ ေနာက္မွ သိပေစဆိုၿပီး ဘာမွ မေၿပာၿပႀကတဲ့အတြက္...ဘာမွ ႀကိဳမသိခဲ့ရပါ....ဧည့္ႀကိဳ၀န္ထမ္းဆိုေတာ့ ကိုယ့္ေနရာေလးမွာပဲ ငိုက္ၿမည္းရင္း ညဂ်ဴတီကို စ၀င္ရပါတယ္...ေနာက္က်မွ၀င္တဲ့ဧည့္သည္ေတြ ကိုလက္ခံလိုက္...ငိုက္သင့္သေလာက္ငိုက္ၿမည္းလိုက္နဲ့ ေနေနတုန္း...အၿဖဴမ ခပ္ေခ်ာေခ်ာ မိုက္မိုက္ တေယာက္ ၀င္လာပါတယ္...ဒီဇိုင္းကလည္း ေရလည္မိုက္ပါတယ္..လူကလည္းလွပါတယ္...ဦးထုပ္ေလးကို စတိုင္က်က်ေဆာင္းထား ၿပီး... " အခန္းလိုခ်င္လုိ့ပါ" " ဘယ္လိုမ်ိဳးအခန္းကို လိုခ်င္ပါသလည္း" ဘာညာနဲ့ ကြ်န္မလည္း ေမးေနတာ..ေမးေနတာကိုမေၿဖပဲ..သူက ဟန္ပါပါနဲ့.. "ဦးထုပ္ေလး ခဏ ခြ်တ္ၿပီး ေကာင္တာေပၚတင္လို့ ရလာတဲ့...တင္ခ်င္လုိ့ပါတဲ့" "ရပါတယ္ တင္ပါ" ....လို့ေၿပာလိုက္တာနဲ့...ထို အၿဖဴမက............ "သူ့ေခါင္းႀကီးကို ဆဲြခြ်တ္ၿပီး ေကာင္တာေပၚတင္ၿပပါတယ္" ကြ်န္မလည္း လန့္ၿပီး..ေအာ္ေတာင္မေအာ္ႏုိင္ပါဘူး...ႏုိးတ၀က္အိပ္တ၀က္အခ်ိန္မွာ ႀကံဳရတာ...အၿပဴးအၿပဲၿပန္ရွာႀကည့္ေတာ့..ခုဏက ေသခ်ာၿမင္လုိက္ရတဲ့ စတိုင္အၿပည့္နဲ့ ေလဒီ မေတြ ့ေတာ့ပါဘူး...အခ်ိန္က မနက္သံုးနာရီ၀န္းက်င္.....ခုဏက အိပ္ငိုက္ေနတာေတြလည္း ႀကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ေပ်ာက္ကုန္ၿပီး..ရသမွ်ဘုရားစာရြတ္ၿပီးဂ်ဴတီအထြက္အခ်ိန္ကို ၿမန္ၿမန္ေရာက္ပါေစေတာ့ရယ္လုိ့ပဲ ေစာင့္ရပါေတာ့တယ္...မနက္က်ေတာ့မွ ကိုယ္နဲ့လူမိ်ဳးတူ လူႀကီးပိုင္းရာထူးေတြကို ေၿပာၿပၿပီး.သူတို့လည္း ပရိတ္တရားေတာ္ေတြဖြင့္...ဘုရားရွိခိုး..ဒီလိုေတြလုပ္ေပးပါတယ္..ဒါနဲ့..ေနာက္တေန့လည္း ညဂ်ဴတီပါပဲ...လူပဲေလ..အိပ္ခ်ိန္က်ေတာ့လည္း ငိုက္လာေတာ့..အတူဂ်ဴတီက်တဲ့အမႀကီးက..သြားအိပ္ခ်င္အိပ္ေလလုိ့ေၿပာေတာ့..၀န္ထမ္းေတြ ခဏတၿဖဳတ္၀င္အိပ္ေနႀကအခန္းထဲပဲ ၀င္အိပ္ပါတယ္...သြားအိပ္တာ တနာရီမွ မႀကာေသး..ေဆးခ်ၿပီး ေသတဲ့ သရဲဆိုတာေလ ေၿခာက္လိုက္တာ ( ေနာက္မွ သူမ်ားေတြေၿပာၿပလုိ့သိခ်င္း) "တံခါးကို ထုတာမ်ား တဒံုးဒံုး ..တဒိုင္းဒိုင္း..လန္ဒန္မွာက ေအးေတာ့ အဲကြန္းမထား...ဟီတာေတြပဲထားတာ..အလံုပိတ္အခန္းေတြဘယ္ကမွန္းမသိတဲ့ ေလေအးေတြမ်ား မ်က္ႏွာကို တိုက္တာေလ" ေႀသာ္..ေတာ္ေတာ္အေအးပိုေနတာပဲဆိုၿပီး..အေႏြးထည္ထပ္၀တ္.....ေအးလြန္းလို့...အိမ္သာကလည္းသြားခ်င္နဲ့.... "ေရခ်ိဳးခန္းထဲလည္း၀င္လိုက္ေရာ....ကမုတ္ေပၚမွာ အၿဖဴေကာင္ ငုပ္တုပ္ထိုင္ၿပီး ၿပဴးႀကည့္ေနတာ..အမေလး....ၿဖဴေရာ္ေရာ္ မ်က္ႏွာေသႀကီးနဲ့..မ်က္လံုးႀကီးကလည္း သာမန္ထက္ပိုၿပဴးတဲ့ မ်က္လံုးနဲ့ ႀကည့္ေနတာ..." "ကြ်န္မလည္း ဟိုတယ္ တခုလံုး ႀကားေအာင္ ေအာက္ထပ္ကို ေအာ္ဆင္းေၿပးတာ..၀န္ထမ္းအကုန္လံုး ရုတ္ရုတ္သည္းသည္းပဲ.." အဲ့က်မွ ၀န္ထမ္းေတြအကုန္လံုးရဲ့ ေထာက္ခံခ်က္အၿပည့္အ၀ကိုရေတာ့တယ္...သန့္ရွင္းေရးလုပ္တဲ့သူေတြဆို အဲ့အခန္းကို မသြားရဲ..မလာရဲပံုစံမ်ိဳးစံုနဲ့ေၿခာက္ၿပလို့ပါ..ရွင္းထားသမွ်ၿပန္ဖြ...ရုပ္နဲ့ပါေၿခာက္...သူေသသြားတဲ့ အခန္းထဲမွာကို မကြ်တ္မလြတ္ပဲ လာသမွ်ကိုေၿခာက္လႊတ္ေနတာ..မူးယစ္ေဆးသံုးရင္းေသတဲ့ အၿဖဴေကာင္သရဲ...ေနာက္ရက္ေတြမွာလည္း သူ့အခန္းေအာက္ထပ္အခန္းက ဧည့္သည္ေတြဆို အရမ္း လာလာေၿပာႀကတာ...အေပၚထပ္အခန္းက ညညဆိုအရမ္းဆူလို့..တ၀ုန္း၀ုန္းတညလံုး..ဘာေတြလုပ္ေနႀကတာလည္း ဆိုတာမ်ိဳး..ဟိုတယ္ဆိုတာကလည္း အခန္းငွားတာမ်ိဳးဆိုေတာ့ ေၿပာၿပလို့လည္းမရ...တကယ္ကိုေသာင္းက်န္းတဲ့ သရဲ..သူ့အခန္းထဲမွာကို ေၿခာက္တာ...ေနာက္ပိုင္းေတာ့ကြ်န္မလည္း အလုပ္သြင္းေပးသူကို ေက်းဇူးတင္ပါေသာ္ၿငားလည္းပဲ ...အလုပ္ထက္ သရဲကို ပိုေႀကာက္လို့..တပတ္ပါပဲ...ေနာက္ပိုင္း အလုပ္ထြက္လုိက္ပါတယ္..တပတ္ဆို ဆိုသေလာက္ပါပဲ...အိပ္ဖို့လည္းမရဲ..ထိုင္ေနၿပန္ေတာ့လည္း..ဟိုမေရႊေခ်ာမ်ားလာဦးမလားဆိုတဲ့အေတြးေတြနဲ့...ထိတ္လန့္စရာညေတြကို မနဲၿဖတ္သန္းလာခဲ့ရပါတယ္.. .ေပတပရိတ္သတ္တဦး ေၿပာၿပတာကို ခံစားစာစီကံုးပါတယ္...ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္ ( သိုက္နန္းရွင္ )
