ကိုယ္ေတြ႕ မဖဲ၀ါ
(က) ပီယေဆး
က်ဳပ္နာမည္က တာေတပါ..က်ဳပ္ေနတာက အညာေဒသေပါ့ဗ်ာ..က်ဳပ္တုိ႔ရြာကုိ ထေနာင္းကုန္းလုိ႔ ေခၚတယ္..အိမ္ေျခေတာ့တစ္ရာေလာက္ ရွိသေပါ့..သူၾကီးက ဦးဘုိးထင္ဗ်..လႊတ္စိတ္တုိတတ္တဲ့အဘုိးၾကီးပါဗ်ာ.. က်ဳပ္ေတာင္ ရြာထဲမွာ ရန္ျဖစ္လုိ႔ ေျခာက္ေပါက္ထဲ ၀င္လုိက္ရေသးဗ်ာ.. ေျခာက္ေပါက္ဆုိတာ ထိတ္တံုးကို ေျပာတာေလ.. က်ဳပ္မိဘေတြကေတာ့ လူခ်မ္းသာေတြေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ.. အသင့္အတင့္ပါပဲ.. စားႏိုင္ေသာက္ႏုိင္ထဲကေပါ့.. က်ဳပ္ကေတာ့ လပ္ယားလပ္ယားပါပဲ.. ယာထဲလည္း သိပ္ကူတာမဟုတ္ဘူး.. တစ္ခါတစ္ေလ အေဖ့ကိုလုိက္ကူတာေလာက္ရွိတာပါ.. က်ဳပ္ကလူမႈေရးသမားဗ်.. ရြာေရး၊ ရပ္ေရးဆုိရင္ေတာ့ က်ဳပ္မပါလုိ႔ ၿပီးတာ မဟုတ္ဘူးေလ.. " တာေတေရ အလွဴကိစၥတုိင္ပင္ခ်င္လုိ႔ အိမ္ဘက္ကို ေလွ်ာက္ခဲ့ပါအုန္းကြ... " လို႔ကုိ တကူးတကလာၿပီး ဖိတ္မႏၱက ျပဳရတဲ့ေကာင္ေလ... က်ဳပ္ကလည္း ရပ္ေရးရြာေရး လုပ္ေနၾကဆုိေတာ့အထာက သိၿပီးသားဗ်.. က်ဳပ္လုပ္ရင္ ဘာမဆုိ သပ္သပ္ခပ္ခပ္ကုိ ၿပီးသြားတာ.. အေဖနဲ႔အေမကလည္း က်ဳပ္ကရြာထဲမွာ အေရးပါတဲ့လူျဖစ္ေနတာကို သေဘာက်ၾကတယ္ေလ...ဒါေပမယ့္ ခက္တာက တစ္ခုရွိတယ္ဗ်.. အဲဒါက က်ဳပ္၀ါသနာေလ..ဘာလဲဆုိေတာ့အားၾကီး စပ္စုခ်င္တာဗ်.. က်ဳပ္က ငယ္ငယ္ကတည္းက ဘာမဆုိ လႊတ္သိခ်င္တာေလ.. ထူးထူးဆန္းဆန္းကိစၥဆိုရင္ ပိုေတာင္ ဆုိးေသးဗ်ာ.. ဘယ္ရြာမွာဆြဲၾကိဳးခ်ေသလုိ႔တဲ့ ဆုိရင္ တာေတေရွ႕ဆံုးက ေရာက္ၿပီးသားဗ်.. ဘယ္သူ ပိုးထိလုိ႔ဆုိရင္ တာေတ ေရွ႕ကပဲ... တာေတ့လက္ေပၚမွာတင္ ဆံုးသြားတဲ့လူေတြ မနည္းေတာ့ဘူးေလ..ဒီေတာ့လည္း ထေနာင္းကုန္းက တာေတဆိုရင္ အနီးအနားက ဘန္႔ေဘြးကုန္း၊ ၀က္စု၊ ေငြတြင္းကုန္း၊ သာယာကုန္း စတဲ့ရြာေတြက မသိတဲ့သူမရွိသေလာက္ပါပဲ.. အဲဒီရြာေတြထဲမွာ ဘန္႔ေဘြးကုန္းက ကိုေပသီးကုိေတာ့ တာေတ ေတာ္ေတာ္ခင္တာဗ်.. ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ ကိုေပသီးကေတာ့ တာေတလုိပဲ.. ေနရာတကာ စပ္စပ္ စပ္စပ္နဲ႔ ပါတဲ့လူ.. ဒါေပမယ့္ သူက ပေယာဂ ကုိလႊတ္၀ါသနာပါတဲ့လူ..ဟုိရြာ ဒီရြာေတြသြား ဆရာေတြေနာက္ေလွ်ာက္လိုက္.. ၿပီးေတာ့ ပညာယူဆုိပဲ.. ကိုေပသီး ပေယာဂ ကုတဲ့ေနာက္ကို တာေတ တစ္ခါႏွစ္ခါေတာ့ လုိက္သြားဖူးတယ္.. ကိုေပသီးက ဆုိးေတာ့မဆုိးဘူးဗ်... လူပံုကေတာ့ အရပ္ပုျပတ္ျပတ္၊ ဂင္တုိတုိ၊ အသား ခပ္မည္းမည္း၊ မ်က္လံုးက ျပဳးျပဴး၊ ႏွာေခါင္းကၾကီးၾကီး.. ဒီၾကားထဲမွာ ခန္႔ညားေအာင္ဆုိၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေမႊးကလည္း ထားလုိက္ေသးသဗ်.. သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေမႊးၾကီးကလည္း အျပားၾကီးဆိုေတာ့ ခန္႔ညားတာ မခန္႔ညားတာေတာ့မသိဘူး.. သူ႔မ်က္ႏွာၾကီးကေတာ့ ေၾကာက္စရာေတာ္ေတာ္ေကာင္းတာဗ်ိဳ႕.. ပေယာဂ ခၽြတ္ၿပီဆုိရင္.. " အေရွ႕ေနထြက္၊ အေနာက္ေန၀င္၊ ေတာင္တံငါ့ကြန္၊ ေျမာက္ဓူ၀ံအတြင္း ပုန္းျခင္း၊ ခုိျခင္း၊ ကပ္ေနျခင္း မရွိေစရ.. ဆရာ့ ဆရာၾကီးေတြရဲ႕ တပည့္ေက်ာ္ ငါဆရာေပသီးရဲ႕ အမိန္႔.. အခုခ်က္ခ်င္း ခ်င္းဆုိခ်င္း၊ နင္းဆုိနင္း၊ ၀င္ဆုိ၀င္၊ ကပ္ဆုိကပ္၊ ပူးဆုိပူး... ျဗန္း.. " " ေအာင္မယ္ေလး ေတာ့.. " " ေအာင္မယ္ေလး ဗ်.. " ကိုေပသီးက အမိန္႔ျပန္တမ္းအဆံုးမွာ လက္ထဲက ေဆးၾကိမ္လံုးနဲ႔ ၾကမ္းျပင္ကို ျဗန္းကနဲ ရုိက္လုိက္ေတာ့ ပေယာဂေတာ့မသိဘူး.. ေဘးက ၀ိုင္းၾကည့္ေနတဲ့လူေတြ လန္႔ၿပီးထေအာ္ၾကေတာ့တာပဲဗ်ိဳ႕.. က်ဳပ္ေတာင္ တုန္သြားေသးတယ္.. ကိုေပသီးကေတာ့ခပ္တည္တည္ပဲဗ်.. ႏႈတ္ခမ္းေမႊးျပားျပားၾကီးကို လက္နဲ႔တစ္ခ်က္သပ္လုိက္ၿပီး ပေယာဂကုတဲ့မိန္းမကို သူ႔မ်က္လံုးျပဴးျပဴးၾကီးနဲ႔ စုိက္ၾကည့္ေနတာ မ်က္ေတာင္တစ္ခ်က္ မခတ္ဘူးဗ်ိဳ႕.. သူ႔ေရွ႕မွာ ၾကံဳ႕ၾကံဳ႕ကေလးထုိင္ၿပီး ဘုရားစင္ကို လက္အုပ္ခ်ီထားတဲ့ မိန္းမက လက္ေတြ ေကြးေကာက္လာေတာ့တာပဲ.. " လာခဲ့.. လာခဲ့.. ငါဆရာေပသီး ေရွ႕ေမွာက္ အေရာက္လာခဲ့.. ခ်င္းဆုိ ခ်င္း၊ နင္းဆုိ နင္း၊ ကပ္ဆုိ ကပ္၊ ၀င္ဆုိ ၀င္၊ အခု၀င္လုိက္စမ္း.. ျဗန္း... " " ေအာင္မယ္ေလး.. " ကိုေပသီးက ၾကမ္းျပင္ကို ေဆးၾကိမ္လံုးနဲ႔ ျဗန္းကနဲ ရုိက္၊ လူေတြကလန္႔ေအာ္.. ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္ၾကည့္တယ္ဗ်.. သူတုိ႔အားလံုး မ်က္လံုးေတြကေတာ့ ပေယာဂပူးေနတဲ့ မိန္းမကို စုိက္ၾကည့္ေနလုိက္ၾကတာ အသက္ေတာင္ ရွဴမိၾကပံုမေပၚဘူးဗ်ိဳ႕.. တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ က်ံဳ႕က်ံဳ႕ထုိင္ေနတဲ့ မိန္းမက တုန္ုတုန္ရီရီျဖစ္လာၿပီး အတုန္ရပ္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ံဳ႕က်ံဳ႕ထုိင္ရာကေန ဆတ္ခနဲ တင္မ်ဥ္ထခ်ိတ္ေတာ့တာပဲဗ်..ၿပီးေတာ့ ဆရာကိုေပသီးကိုလည္း စူးစူးၾကီးၾကည့္ေနေတာ့တာ.. ကိုေပသီးကလည္း ဘာရမလဲ.. ပေယာဂကုိ မ်က္ေတာင္မခတ္ဘဲ ျပန္ၾကည့္တယ္ဗ်ိဳ႕.. " ေၾသာ္... ေယာက်ၤားကိုး.. ငါက မိန္းမကပ္ေနတယ္ ထင္တာ.. ကဲ.. ေျပာစမ္း.. ေဟ့့ေကာင္..မင္းဘယ္သူတံုး.. " ကိုေပသီးက လက္ထဲက ေဆးၾကိမ္လံုးကို ေျမွာက္ၿပီး ရုိက္မလုိလုပ္ေမးတာဗ်.. ဒါေပမယ့္ ၀င္ပူးေနတဲ့ သရဲက နည္းနည္းေတာင္ မတြန္႔ဘူးဗ်ိဳ႕.. " မင္း ငါ့ကို ရုိက္ရဲရင္ ရုိက္လုိက္ေလကြာ.. ဒီမိန္းမအသက္ကို အခုခ်က္ခ်င္း ႏႈတ္ပစ္လုိက္မယ္.. ငါ့ကို ဘာမ်ား ေအာက္ေမ့ေနၾကတံုး..." " ေအး.. မင္းကို ငါမရုိက္ဘူး.. မင္း ဘယ္သူလဲဆုိတာ ေျပာ.." " ငါက ေနာက္ဘက္ေတာမွာ ေနတဲ့ေကာင္ေဟ့.. " " ဟင္ အေနာက္ဘက္ေတာမွာေနတဲ့ေကာင္က မပုၾကည္ကို ဘာေၾကာင့္ ၀င္ကပ္ေနတာတံုး.." " ေဟာဒီေကာင္မက အားၾကီးႏႈတ္ၾကမ္းတာ..ငါေနတဲ့ မက်ည္းပင္ၾကီးေအာက္မွာ လာၿပီး စတည္းခ်တယ္..ခ်က္ျပဳတ္စားတယ္.. ေတာထဲ၀ါးလာခုတ္တိုင္း ငါ့အပင္ေအာက္မွာ စတည္းခ်တာ.. ပါးစပ္က လႊတ္ၾကမ္းတဲ့ မိန္းမကြ.. ငါတို႔လုိ႔ သက္ၾကီး၀ါၾကီးေတြကို အစားအေသာက္ကေလး တစ္ဆုပ္ဆစ္လုတ္ ေကၽြးရမွန္းလည္းမသိ.. လင္ကို ဆဲလုိဆဲ.. ယုတ္ယုတ္မာမာေတြကလည္း ေျပာလုိက္တာ လြန္ပါေရာ.. သင္းကို ေက်ာင္းမွန္းကန္းမွန္းသိေအာင္ ငါ လုပ္လုိက္တာ" " မင္း နာမည္ ဘယ္သူလဲ.. " " ငါ့နာမည္ေတာ့ ငါမသိဘူး.. တျခားသရဲေတြ ေခၚၾကတာကေတာ့ ေမႊးနီၾကီးတဲ့.. " " အသက္ ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီလဲ.. " " ငါ အေနာက္ဘက္ေတာကိုေရာက္ေတာ့ နင္တုိ႔ရြာ ဒီေနရာမွာ ရွိေတာင္မရွိေသးဘူး.. ငါ့အသက္က ေလးရာေက်ာ္ၿပီ.." " ဟာ.. " အားလံုး တအံ့တၾသျဖစ္သြားၾကသည္.. " ငါလုပ္ရင္ နင္တုိ႔ တစ္ရြာလံုး တန္းစီေသသြားမယ္..ဘာမွတ္သလဲ.. " " ကဲ..ကဲ.. အေနာက္ဘက္ေတာမွာေနတဲ့ က်ဳပ္ထက္ အသက္အပံုၾကီးႀကီးတဲ့ ဘေမႊးနီႀကီးဗ်ာ.. က်ဳပ္ ဆရာေပသီးက ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္.. မပုၾကည္ကို က်ဳပ္တုိ႔အားလံုး ၀ိုင္း၀န္းဆံုးမေပးပါ့မယ္.. ေနာက္ကို ႏႈတ္အာ မၾကမ္းတမ္းဖို႔ ၿပီးေတာ့ ဘေမႊးနီေနတဲ့ မက်ည္းပင္ၾကီးေအာက္မွာ စတည္းခ် ခ်က္ျပဳတ္စားတဲ့အခါတိုင္း ဘေမႊးနီကုိလည္း ဖိတ္မႏၱကျပဳၿပီး ေကၽြးဖုိ႔ ေမြးဖို႔ ေျပာေပးပါ့မယ္.. အခု ဘေမႊးနီ ဘာမ်ား အလုိရွိပါသလဲ.." ကိုေပသီးက ေလေျပကေလးနဲ႔ေမတၱာရပ္ခံတယ္ဗ်.. ေမႊးနီၾကီးကို နည္းနည္းလန္႔သြားသလားေတာ့ မေျပာတတ္ဘူးဗ်ိဳ႕..အျမဲတမ္းတ၀င့္၀င့္လုပ္ေနတဲ့ သူ႔ေဆးႀကိမ္လံုးကိုေတာင္ ၾကမ္းျပင္မွာခ်ထားလုိက္သဗ်... " ္ငါ့ကို အမဲသားေကႊးၾက.." " ဟာ.. ေကၽြးပါ့မယ္ဗ်ာ.. ေကၽြးပါ့မယ္.. ဘယ္ေလာက္မ်ားစားခ်င္ပါသလဲ.." " သံုး ပိႆာေကၽြး.." " သံုးပိႆာ ဟုတ္လား..ေကၽြးမယ္ဗ်ာ..ေကၽြးမယ္.. မနက္ျဖန္ညေန ႏြားရုိင္းသြင္းခ်ိန္မွာ ဘေမႊးနီေနတဲ့ မက်ည္းပင္ၾကီးေအာက္ကို လာပုိ႔ေပးမယ္.. က်ဳပ္ကိုယ္တုိင္ လာပုိ႔မယ္.. အခုေတာ့ ပုၾကည္မကုိ လုပ္ထားတာေတြ တစ္ခုမက်န္ ျပန္ၿပီး ႏႈတ္သြားေပးပါဗ်ာ.. ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္.. ပုၾကည္မ မိေမြးတုိင္း ဘေမြးတုိင္း ဘာမွ ကပ္ျငိမက်န္ရစ္ခဲ့ေအာင္ ႏႈတ္ယူသြားပါ.. ဘေမႊးနီ.." " ေအး.. ေကာင္းၿပီ..ငါလုပ္ထားတာေတြ ငါအခု ျပန္သိမ္းလုိက္မယ္.. နင္တုိ႔ ကတိမတည္လုိ႔ကေတာ့ တစ္ရြာလံုးကို ငါအေသသတ္ပစ္မယ္.. " " ဟာ..မလုပ္ပါနဲ႔.. ေကၽြးပါ့မယ္.." ေဘးကၾကည့္ေနတဲ့သူေတြ လန္႔ၿပီး တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ ေအာ္ၾကေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ.. " ဒီအတြက္ေတာ့ စိတ္ခ်ပါ.. က်ဳပ္ဟာ သီလ သမာဓိနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့ ဆရာေပသီးပါ.. က်ဳပ္ အာမခံပါတယ္.. " လုိ႔ ကုိေပသီးက ရုပ္တည္ၾကီးနဲ႔ ေျပာလုိက္ေတာ့ မပုၾကည္ တစ္ကိုယ္လံုး တဆတ္ဆတ္တုန္လာေတာ့တာပဲဗ်ာ.. လက္ၾကီးေတြကားၿပီး ေလထဲကို ေျမာက္တက္လာတယ္.. ၿပီးေတာ့ သူ႔တစ္ကုိယ္လံုးကို လက္ဖ၀ါးနဲ႔ သပ္ခ်တယ္ဗ်..ေလး ငါးခါ သပ္ခ်လုိက္ၿပီးေတာ့မွ.. " ၀ါး.. " ပါးစပ္ျဖဲၿပီးသမ္းလိုက္တယ္.. မပုၾကည္လည္း ထိုင္ေနရာကေန ေပ်ာ့ေခြက်သြားေတာ့တယ္.. " ဟဲ့.. ပုၾကည္.. ပုၾကည္.. " ကိုေပသီးရဲ႕ က်ယ္က်ယ္ၾကီးနဲ႔ ေအာ္ေခၚတဲ့အသံေၾကာင့္ မပုၾကည္ ဆတ္ခနဲျဖစ္ၿပီးေခါင္းေမာ့လာတယ္.. ကိုေပသီးက သူ႔ေရွ႕မွာခ်ထားတဲ့ ေရစင္ခြက္ထဲကေရနဲ႔ မပုၾကည္ကို ႏွစ္ခါသံုးခါ ေတာက္လုိက္တယ္.. ၿပီးေတာ့ မ်က္လံုးထဲမ်က္စဥ္းလုိ ခတ္ေပးလိုက္ေသးတယ္ဗ်.. " ကဲ.. အားလံုး ရွင္းသြားၿပီ.. ပုၾကည္ေရ.. နင့္ပါးစပ္ကို နင္ဒီကေန႔ကစၿပီး ထိန္းေပေတာ့.. နင္ ကံေကာင္းလုိ႔ မေသတာ.. ငါလို ဆရာနဲ႔ေတြ႕ေပလုိ႔ေပါ့.. ေတာ္ရံုတန္ရံုဆရာနဲ႔ ေတြ႕လုိ႔ကေတာ့ နင္အသက္ပါသြားေလာက္ၿပီေဟ့..နဲတဲ့ေကာင္ၾကီး မဟုတ္ဘူး.. ခင္ဗ်ားတုိ႔အားလံုး ၾကားလုိက္တဲ့အတုိင္းပဲေလ.. " " ဟုတ္ပေတာ္ ပုၾကည္ရယ္.. နင့္ကိုေလ ဆရာကိုေပသီး ကယ္လုိက္ေပလုိ႔ပဲ.. နင္မလြယ္ဘူး.. နင့္ပါးစပ္ကလည္း တယ္ၾကမ္းသကိုး.. ကဲ.. ကဲ.. မနက္ျဖန္ကို ျမိဳ႕ကိုေစာေစာထသြား.. အမဲသား သံုးပိႆာ၀ယ္ခဲ့.." အရီးေဒၚလံုးၾကည္က ေျပာလုိက္ေတာ့ မပုၾကည္ရဲ႕ ေယာက်ၤား ကိုသာဒြန္းက " စိတ္ခ် အရီး.. က်ဳပ္ မနက္ကို ေ၀လီေ၀လင္းထသြားၿပီး ၀ယ္လာခဲ့မယ္.. မနက္ျဖန္ညေန သြားရင္ေတာ့ ဆရာကိုေပသီး လုိက္ခဲ့ပါဗ်ာ.. က်ဳပ္တုိ႔ခ်ည္းမသြားရဲဘူးဗ်.. " " ေအးပါ.. ငါ လုိက္ခဲ့ပါ့မယ္..သာဒြန္းရာ.. ၿပီးေတာ့မနက္ျဖန္က်ရင္ ငွက္ေပ်ာဖက္ၾကီးၾကီး သံုးေလးရြက္ ခုတ္ထားၾကေဟ့.. " " စိတ္ခ်..စိတ္ခ်.. ကိုေပသီး.. က်ဳပ္တုိ႔ အားလံုး အဆင္သင့္လုပ္ထားလုိက္ပါ့မယ္.. " ပေယာဂထုတ္တဲ့ပြဲကေတာ့ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ကိုၿပီးသြားတာဗ်ိဳ႕..ေန႔တုိင္း ဗိုက္ေအာင့္လုိ႔ ေအာ္ေနရတဲ့ မပုၾကည္လည္း ယူပစ္သလုိကို ေပ်ာက္သြားတာဗ်ိဳ႕.. ရြာသားေတြအားလံုး အံ့ၾသၾကတာေပါ့ဗ်ာ.. ကိုေပသီးရဲ႕ သတင္းလည္း ေက်ာ္ထြက္လာေတာ့တာေပါ့ေလ.. ဟုိရြာက လာေခၚ၊ ဒီရြာကလာေခၚနဲ႔ လက္ေတာင္ မလည္ဘူးဆုိပဲ.. က်ဳပ္လည္း ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ကိုေပသီးနဲ႔ သိပ္မေတြ႕ျဖစ္ေတာ့ပါဘူးဗ်ာ.. တစ္ေန႔ေတာ့ က်ဳပ္လည္း ပ်င္းပ်င္းရွိတာနဲ႔ မန္က်ည္းပင္ေအာက္က ကြပ္ပ်စ္မွာ တံုးလံုးလဲေနခဲ့တယ္ဗ်.. " ကိုၾကီးတာေတ.. ကိုၾကီးတာေတ.. " " ေဟလကြာ.. ဘယ္သူတံုးဟ.. လာခဲ့..လာခဲ့.. ငါ ဒီမွာရွိတယ္... " က်ဳပ္က မန္က်ည္းပင္ေအာက္က အသံျပဳလိုက္ေတာ့ ၀ုိင္းထဲကို ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္၀င္လာတယ္.. " ဟ မ်က္ျပဴး ပါလား.. လာေလကြာ.. " မ်က္ျပဴးက က်ဳပ္လွဲေနတဲ့ကြပ္ပ်စ္အစပ္မွာ ၀င္ထုိင္လုိက္တယ္.. " ကိုၾကီးတာတီး .. ရြာျပင္ဘက္က ဇရပ္ေပၚမွာ လူၾကီးတစ္ေယာက္ေ၇ာက္ေနတယ္ဗ်.. အဲဒီလူၾကီးက ေျပာခုိင္းလုိက္လုိ႔ က်ဳပ္လာေျပာတာ.." " ေဟ.. ဘယ္သူတံုးကြ.. " " က်ဳပ္လည္း မသိဘူးဗ်..က်ဳပ္တုိ႔ထေနာင္းကုန္းကေတာ့ မဟုတ္ဘူး.. " " လူပံုလည္း ေျပာဦးေလ.. မ်က္ျပဴးရဲ႕.." " အသားမည္းမည္း၊ မ်က္လံုးျပဴးျပဴး ႏႈတ္ခမ္းေမႊးၾကီးနဲ႔ဗ်.. လူပံုစံကေတာ့ တစ္မ်ိဳးၾကီးပဲ ကိုၾကီးတာတီးရ.." " ေၾသာ္.. အရပ္ပုပုလား.. " " ဟုတ္တယ္.. အရပ္ပုပုလူၾကီးဗ်.. " " ေၾသာ္.. ငါသိၿပီ မ်က္ျပဴး..အဲဒါ ကိုေပသီးပဲ.. ေအး..ေအး.. ငါသြားလုိက္မယ္.. ဒီလူ ဘာမ်ားကိစၥရွိလုိ႔ပါလိမ့္... " မ်က္ျပဴး ျပန္သြားေတာ့ က်ဳပ္လည္း ပုဆုိးတစ္ထည္ ပခံုးေပၚထင္ၿပီး ထြက္လာခဲ့တယ္.. ရြာျပင္က ဇရပ္ေပၚေရာက္ေတာ့ မ်က္ေစ့ၾကီးစံုမွိတ္ၿပီး တရားထုိင္သလုိ ဘာလုိ လုပ္ေနတဲ့ ကိုေပသီးကိုေတြ႕လုိက္တယ္.. က်ဳပ္ေျခသံၾကားေတာ့ မ်က္ေစ့ျပဳးျပဴးၾကီးကို ဖြင့္ၾကည့္ၿပီး.. " ဟာ တာေတ.. လာကြာ.. ငါ မင္းနဲ႔ ေတြ႕ခ်င္လုိ႔ လာခဲ့တာကြ.. " " ကိုေပသီးကလည္းဗ်ာ.. ရြာထဲ၀င္ခဲ့ရင္ ၿပီးေရာ.. အိမ္လည္း သိလ်က္သားနဲ႔.. ကဲလာ.. အိမ္ကိုသြားမယ္.. "ကိုေပသီးက ကဗ်ာကယာ လက္ကာျပတယ္ဗ်... " မဟုတ္ဘူး ..တာေတရဲ႕.. ငါတုိ႔က ဆရာသမားေတြကြ.. ရြာတစ္ရြာကို ၀င္ခ်င္တုိင္း၀င္ ထြက္ခ်င္တုိင္းထြက္လုိ႔ မေကာင္းဘူးေလကြာ.. ရြာတုိင္းမွာ ရြာသူဆုိတာ ရွိတယ္.. ရြာေစာင့္ေတြ ရွိတယ္.. သူတုိ႔ကို အေၾကာင္းျပဳၿပီးမွ ၀င္လုိ႔ထြက္လုိ႔ရတာကြ.. ဒါေၾကာင့္ အလုပ္ရႈတ္လုိ႔ မ၀င္ေတာ့တာ.. ဒီမွာပဲ ေျပာစရာကိစၥကိုေျပာၾကတာေပါ့ကြာ.. " " ေၾသာ္..ဒါေၾကာင့္လား.. ကဲ..ဒါဆုိလည္း ဒီမွာပဲ ေျပာၾကတာေပါ့ဗ်ာ.. " ကိုေပသီးက သူ႔လြယ္အိတ္ၾကီးထဲက သနပ္ဖက္ေဆးလိပ္အသစ္တစ္လိပ္ကို ထုတ္ေပးၿပီး... " ကဲ ေဆးလိပ္ကေလး ဖြာလုိက္ပါဦးကြာ.. အေမာေျပေပါ့.. " လို႔ေျပာရင္း မီးခတ္ကေလးထုတ္ေပးသဗ်ာ... ကိုေပသီးကိုင္ေနၾက မီးခတ္ကေလးဗ်.. ဓႏုျဖဴကလုပ္တဲ့ ေၾကး၀ါမီးခတ္ေလ.. က်ဳပ္လည္း ေဆးလိပ္မီးညိွၿပီး တစ္ဖြာႏွစ္ဖြာ ဖြာလုိက္တယ္.. ကိုေပသီးက စကားစတယ္.. " ငါလာတာ ကိစၥတစ္ခု ရွိလုိ႔ကြ.. တာေတရဲ႕.. ဒီေန႔မနက္ အေစာၾကီးက တို႔ရြာေတာင္ဘက္က ေငြတြင္းကုန္းမွာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ပုိးထိၿပီး ေသသြားတယ္ကြာ.." " ကိုေပသီး ေျမြကုႏိုင္တာပဲ.. သြားမကုဘူးလား.. " " ငါ့ကိုလာပင့္လုိ႔ လုိက္သြားတယ္ေလ.. ဒါေပမယ့္ ငါေရာက္ေတာ့ မမွီေတာ့ဘူး တာေတရ.. ေကာင္မေလး ဆံုးသြားၿပီ.. " " အို..ျဖစ္မွ ျဖစ္ရေလဗ်ာ.." " ေအး..ေျမြဆိပ္က တစ္ကိုယ္လံုး ျပန္႔ေနၿပီကြာ..ငါေရာက္ေတာ့တစ္အိမ္လံုးငိုေနၾကၿပီ.. ငါလည္း အိမ္ေပၚမတက္ေတာ့ဘူးေလကြာ.. လွည့္ျပန္လာခဲ့တယ္.. အဲဒီမွာတင္ ငါအရမ္းအံ့ၾသသြားတာကြ.. " " ဟင္.. ဘယ္လုိျဖစ္လုိ႔လဲ.. " " ဒီလုိကြ.. တာေတရ..ဒီေန႔ တနဂၤေႏြေန႔မဟုတ္လား.. " " ဟုတ္တယ္ေလဗွာ..ဒီေန႔ တနဂၤေႏြေန႔.. " " ေအး..ေကာင္မေလးဆံုးတာ မနက္ ငါးနာရီထုိးေလာက္ကြ.. အဲဒါ တနဂၤေနြအခါပဲကြ.. ၿပီးေတာ့ ဒီေန႔က ျပာသိုလဆန္းတစ္ရက္ေလ.. ပိုးထိတဲ့ေကာင္မေလးက အသက္ ၁၆ ႏွစ္တဲ့ အပ်ိဳစစ္စစ္ပဲ..နာမည္က မေအးေအး၀င္းတဲ့.. တနဂၤေႏြသမီးတဲ့ကြ.. " " ဟင္.. အဲဒီေတာ့ ဘာျဖစ္တံုးဗ်.. ကိုေပသီးရဲ႕..." " ဟာ အဲဒါမ်ိဳးက အင္မတန္ ၾကံဳေတာင့္ၾကံဳခဲကြ.. တာေတရ.. ပီယေဆးကြ..ပီယေဆး.." " ဗ်ာ.. ပီယေဆး ဟုတ္လား.. ကိုေပသီး.." " ဟုတ္တယ္ေလကြာ.. ပီယေဆးေဖာ္လို႔ရတယ္ကြ.." " ပီယေဆး ဆုိတာတကယ္ေကာ ရွိလုိ႔လားဗ်.." " ဟေကာင္ တာေတရ.. ရွိတာေပါ့ကြ.. သိပ္ရွိတာေပါ့.. ပီယေဆးဆိုတာ ေယာက်ၤား၊ မိန္းမ ကိစၥတင္ ေျပာတာ မဟုတ္ဘူးကြ..ကိုယ္ေျပာသမွ် ေအာင္တာကြ..ကိုယ္လုိခ်င္တာ အကုန္ရတာကြ..စီးပြားေရးလုပ္ရင္ မင္း သူေဌးျဖစ္ၿပီးေပါ့ကြ.. မင္း မလုိခ်င္ဘူးလား.." " ဟာ.. ဒီလုိဆိုရင္ လုိခ်င္တာေပါ့ဗ်.. ဒီေဆးသာရရင္ ၿမိဳ႕တက္ၿပီး ပဲပြဲရံု၊ ႏွမ္းပြဲရံု ေထာင္ပစ္လုိက္မွာေပါ့ဗ်.." " ေအးေပါ့ကြ.. တာေတရ.." " ကဲ ေျပာဗ်ာ.. ကိုေပသီး.. ဘယ္လုိလုပ္ရမွာလဲ.." " ဟာ.. ဒါေတြ ငါတတ္ပါတယ္ကြ.. ငါပိုင္ပါတယ္.. ေအး အခုလုိမ်ိဳး လတစ္လရဲ႕ လဆန္းတစ္ရက္မွာ တနဂၤေႏြက်ဖုိ႔..အဲ.. ဒီ တနဂၤေႏြက်တဲ့လမွာ တနဂၤေႏြအခါမွာ တနဂၤေႏြသမီး အပ်ိဳစစ္စစ္တစ္ေယာက္ အစိမ္းေသေသဖုိ႔ဆုိတာေတြက ၾကံဳဖုိ႔ မလြယ္ဘူးကြ..အခုေတာ့ ၾကံဳၿပီေဟ့.. ေစာေစာကပဲ သူတုိ႔ အသုဘခ်လုိက္ၾကၿပီ.. ျမဳပ္ထားတဲ့ ေျမပံုကုိ ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ၿပီးမွ ငါ မင္းဆီကို လာခဲ့တာကြ.." " ဟင္.. ခ်က္ခ်င္း သၿဂၤိဳလ္တာလား.." " ဟာ ဒါမ်ိဳးက ရက္မထားၾကဘူးကြ..အစိမ္းေသေလ..ခ်က္ခ်င္းခ်ရတယ္.. ရက္ထားရင္ ရြာခုိက္တတ္တယ္ကြ.. " " ေၾသာ္ ဒီလုိလား.." " ေအး.. ညမိုးခ်ဳပ္တာနဲ႔ မင္းေပါက္တူးတစ္လက္ဆြဲၿပီး ေငြတြင္းကုန္း သုသာန္ကို လာခဲ့ေပေတာ့.. ငါလည္း ေပါက္တူးတစ္လက္ ယူခဲ့မယ္.ၿပီးေတာ့ လုိတာေတြ ငါ အားလံုးယူလာခဲ့မယ္.. မင္းသာ ရဲရဲ႕လား တာေတ.." " ဟာ.. ကိုေပသီးကလည္း တာေတပါဗ်.. ဒီလုိ ထူးထူးဆန္းဆန္းကိစၥမ်ိဳးဆုိရင္ တာေတတုိ႔က အခုလားဆုိတာမ်ိဳးဗ်.. စိတ္သာခ်..ညက်ရင္ က်ဳပ္အေရာက္လာမယ္.. " " ေအး ေကာင္းၿပီ.. တုိ႔က သန္းေခါင္မေက်ာ္ခင္ လုပ္ရမွာေနာ္.. ဟုိဘက္ရက္ကုိ ကူးသြားရင္ မေအာင္ေတာ့ဘူး သိလား.." " ေၾသာ္..ဒီလုိလား.. တနဂၤေႏြမေက်ာ္ခင္ အၿပီးစီရင္ရမွာေပါ့.. " " ေအး ဟုတ္တယ္..တာေတရ..ကဲ.. ငါ ရြာျပန္ၿပီး စီစဥ္စရာေတြ စီစဥ္လုိက္အုန္းမယ္.. " ကိုေပသီး ေျပာေျပာဆုိဆုိ လြယ္အိတ္ၾကီးလြယ္ၿပီးထြက္သြားတယ္.. က်ဳပ္လည္း ရြာကိုျပန္လာခဲ့တာေပါ့..ကိုေပသီး ျပန္သြားေတာ့ပဲ ညေနေလးနာရီေလာက္ ရွိေနၿပီဗ်..က်ဳပ္လည္း မန္က်ည္းပင္ေအာက္က ကြပ္ပ်စ္မွာ အသာျပန္ထုိင္ၿပီး ကိုေပသီးေျပာတာေတြကို ျပန္ေတြးေနမိတယ္.. ပီယေဆး ဆုိတာ တကယ္ရွိတာကိုး..ဒီေဆးရရင္ ေျပာတုိင္းေအာင္ဆုိပဲ.. ၿပီးၿပီေပါ့ဗ်ာ.. တာေတတစ္ေယာက္ သူေဌးျဖစ္ၿပီေပါ့ဗ်ာ.. က်ဳပ္မ်က္စိထဲမွာ အခုကိုျမင္ေနၿပီဗ်.. က်ဳပ္က အက်ီအေကာင္းစား ပုဆုိးအေကာင္းေတြနဲ႔၊ က်ဳပ္ပုိင္တဲ့ ပဲပြဲရံုၾကီးေရွ႕က ေမာ္ေတာ္ကားတစ္စီးေဘးမွာ ရပ္လုိ႔ဗ်.. ပြဲရံုနာမည္ကလည္း ဘာတဲ့.. " တာေတ ပဲ၊ႏွမ္း ေရာင္း၀ယ္ေရး" တဲ့ဗ်.. က်ဳပ္အလုပ္သမားေတြကလည္း ပဲအိတ္၊ ႏွမ္းအိတ္ေတြ ထမ္းလုိ႔ေပါ့ဗ်ာ.. " ဟဲ.. တာေတ.. ငုတ္တုတ္ၾကီးထုိင္ၿပီး ျပံဳးျပံဳးၾကီး.. ဘာေတြမ်ားသေဘာက်ေနတာတံုး.. ဟဲ့.. လာေလ..ထမင္းစားရေအာင္.." အေမ့ေအာ္သံၾကားလုိက္ေတာ့မွ က်ဳပ္လည္း လန္႔ၿပီး အေတြးေတြ ရပ္သြားတာေပါ့ဗ်ာ.. နဂါး ေဆးေပါ့လိပ္ကေလးတစ္လိပ္ဖြာရင္း ေပါက္တူးကို မန္က်ည္းပင္အရင္းမွာ ေထာင္ထားလုိက္တယ္.. သံုးေထာင့္ထုိး ဓာတ္မီးကိုလည္း မသိမသာ က်ဳပ္ယူထားလုိက္တယ္.. မိုးစံုးစံုးခ်ဳပ္ၿပီဆုိေတာ့မွ ဓာတ္မီးေလး ခါးမွာထုိးၿပီး ေပါက္တူးကို ပခံုးမွာထမ္းၿပီး က်ဳပ္ထြက္လာခဲ့တယ္.. လကြယ္ညဗ်.. ၾကယ္ေရာင္ကေလးေလာက္ပဲရွိတာ.. ဒါေပမယ့္ ဒီလမ္းေတြက က်ဳပ္အဖို႔ေတာ့ ၾကိဳက္တဲ့အခ်ိန္ ထသြားေနၾက လမ္းေတြပါဗ်ာ.. ေငြတြင္းကုန္းသုသာန္ကို ေရာက္ဖုိ႔ဆုိရင္ ဘန္႔ေဘြးကုန္းဘက္ကို အရင္သြားရမယ္.. ၿပီးေတာ့ ဘန္႔ေဘြးကုန္း ေတာင္ဘက္က ေညာင္ၾကပ္ပင္ၾကီးေရာက္ရင္ အေနာက္ဘက္ကို ခ်ိဳးခ်လုိက္ရံုပဲေလ.. စုစုေပါင္း ႏွစ္နာရီေလာက္ေတာ့ သြားရမယ္ ထင္တယ္.. က်ဳပ္လည္း ေပါက္တူးတစ္လက္ထမ္းၿပီး သုတ္ေခ်တင္ရေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ. တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ေတာ့ ေက်ာထဲက စိမ့္သြားသားဗ်.. ပီယေဆးလုိခ်င္တဲ့ေဇာက ကပ္ေနေတာ့ သိပ္မေၾကာက္လွဘူးေပါ့ေလ.. ဘန္႔ေဘြးကုန္း ေတာင္ဘက္က ေညာင္ၾကပ္ပင္ၾကီးေအာက္ေရာက္ေတာ့ သစ္ပင္ၾကီးေပၚက ဇီးကြက္တစ္ေကာင္လား မသိပါဘူးဗ်ာ.. ထေအာ္လုိက္တာ ၾကက္သီးေတြ ျဖန္းခနဲထသြားလုိက္တာ.. စိတ္ထဲကနည္းနည္းေၾကာက္လာလုိက္.. ပီယေဆးအေၾကာင္းေတြးလုိက္နဲ႔ အေနာက္ဘက္ကို ခ်ိဳးလုိက္တယ္.. ေငြတြင္းကုန္း သုသာန္ရွိတဲ့ဘက္ေပါ့ဗ်ာ..ကိုေပသီးႀကီးေရာက္ေနေလာက္ၿပီ ထင္ပါရဲ႕.. ေငြတြင္းကုန္းသုသာန္အ၀ေရာက္ေတာ့ သစ္ပင္အုပ္အုပ္ၾကီးေတြနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ကို ေမွာင္ရိပ္ၾကီးက်ေနတာဗ်.. " ၀ူးး... ၀ူးးး...၀ူးးးး... ၀ူးးး..." ေခြးအူသံၾကီး ရုတ္တရက္ ထြက္လာျပန္ေတာ့ က်ဳပ္ျဖင့္ လန္႔သြားလုိက္တာဗ်ာ..မေျပာပါနဲ႔ေတာ့.. မဟုတ္ေသးပါဘူး.. ကိုေပသီးကၾကိဳၿပီး ေရာက္ေနရမွာပါ.. ဘယ္လုိျဖစ္လုိ႔ေနာက္က်ေနပါလိမ့္.. " ေဖ်ာက္.." ဇရပ္ေနာက္ဘက္က သစ္ကိုင္းေခ်ာက္ တက္နင္းသံ ၾကားလုိက္ရလုိ႔ က်ဳပ္ခ်က္ခ်င္း လွမ္းၾကည့္လုိက္မိတာေပါ့.. ေၾသာ္.. ကိုေပသီးက ေရာက္ေနတာကိုး... ဇရပ္ေပၚတက္လာတဲ့ ကိုေပသီးကို က်ဳပ္က " ကိုေပသီး မေရာက္ေသးဘူး မွတ္လုိ႔ဗ်.." " ငါေရာက္ေနတာ ၾကာပါၿပီကြ.. တနဂၤေႏြသမီးကိုထားတဲ့သခ်ၤိဳင္းကို ေသခ်ာေအာင္ သြားၾကည့္တာပါ.. တုိ႔ သိပ္တူးရမွာ မဟုတ္ပါဘူး.. ျမွဳပ္တဲ့သူေတြကလည္း ခပ္ဖြဖြပဲ ဖုိ႔ခဲ့တာကြ.." ကိုေပသီးက ေဆးေပါလိပ္ကို မီးညိွၿပီး ဖြာေနတယ္.. " ၀ူး... ၀ူး... ၀ူးးးး..." ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ခပ္လွမ္းလွမ္းက ေခြးအူသံၾကီး ထြက္လာျပန္တယ္ဗ်.. " ၀ူး.. ၀ူးး.. ၀ူးးးးး... " ဒီတစ္ခါ ေခြးအူသံက ေပ်ာက္မသြားဘဲ က်ဳပ္တုိ႔ဘက္ကို လာေနသလုိပဲ.. က်ဳပ္ ေခြးအူသံကို နားစြင့္ေနတုန္းမွာပဲ.. " ကဲ.. တာေတ.. ငါတုိ႔ အလုပ္စလုိက္ၾကရေအာင္.. " ကိုေပသီးက ေျပာေျပာဆုိဆုိ ထလုိက္တယ္.. က်ဳပ္လည္း ေပါက္တူးဆြဲၿပီး ထလုိက္တယ္.. " ငါ့ ေပါက္တူးက ေျမပံုနားမွာ ထားခဲ့တယ္.. " က်ဳပ္နဲ႔ ကိုေပသီး ေျမပံုနားေရာက္ေတာ့ " ဒီ ေျမပံုပဲကြ.. ဒါ တနဂၤေႏြသမီးရဲ႕ေျမပံုေလ.." ကိုေပသီးက ေျမျပင္ကိုထုိင္ခ်လုိက္တယ္.. သူယူလာတဲ့ မီးအိမ္ကေလးကို မွန္ေျပာင္းမၿပီး မီးထြန္းလုိက္တယ္.. မီးအိမ္ကေလးက သေဘၤာေတြမွာသံုးတဲ့ ေလကာပါတဲ့မီးအိမ္ကေလးဗ်.. " ကဲ..မင္းဓာတ္မီးကို ခ်ထားလုိက္ တာေတ.. လုိမွပဲ ဓာတ္မီးကို သံုးကြ..အေ၀းက လွမ္းျမင္ႏိုင္တယ္.. " က်ဳပ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ပုဆုိးခပ္တုိတု္ျပင္၀တ္လုိက္ၾကၿပီး ေျမပံုကို တူးဖုိ႔လုပ္ရတာေပါ့ဗ်ာ.. ဒီမွာတင္ ကိုေပသီးက ေျမပံုရဲ႕ေခါင္းရင္းနား သြားၿပီး ရပ္လုိက္တယ္.. " အေရွ႕ေနထြက္၊ အေနာက္ေန၀င္၊ ေတာင္တံငါကြန္၊ ေျမာက္ဓူ၀ံအတြင္း က်ဳပ္ဆရာေပသီး၏ အမိန္႔ျပန္တမ္းသည္ ပ်ံ႕ႏွံ႕ေရာက္ရွိေစသတည္း.. က်ဳပ္ဆရာေပသီးဟာ (၇) ရက္သားသမီးတုိ႔ရဲ႕ အက်ိဳးကို လိုလားေသာအားျဖင့္ ဒီ တနဂၤေႏြသမီးရဲ႕ အကူအညီကို ယူလုိပါတယ္.. ဒီကေလးမရဲ႕ ၀ိညာဥ္ကို ဟန္႔တားထားျခင္း၊ ထိန္းသိမ္းထားျခင္း၊ လွည့္ဖ်ားထားျခင္း အလွ်င္းမရွိေစရ... တနဂၤေႏြသမီး .. သင္သည္ ေရာက္ရာအရပ္ကေန အခုခ်က္ခ်င္း ကၽြႏု္ပ္ထံသုိ႔ အေရာက္လာခဲ့ရမည္.. က်ဳပ္ဆရာေပသီးရဲ႕ အမိန္႔.. ျဖန္း.." ကုိေပသီးက လက္ထဲမွာ ကိုင္ထားတဲ့ သူရဲ႕ ေဆးၾကိမ္လံုးနဲ႔ ေျမပံုမုိ႔မုိ႔ၾကီးကို ျဖန္းခနဲ ျမည္ေအာင္ ရုိက္လုိက္တယ္ဗ်.. " ကဲ.. တာေတေရ.. တူးၾကစုိ႔ေဟ့.." မီးအိမ္ရဲ႕ အလင္းေရာင္ကေလးနဲ႔ က်ဳပ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ သခ်ိဳင္းကိုစၿပီး တူးတာေပါ့ဗ်ာ.. ေတာ္ေတာ္ကေလး တူးမိေတာ့.. " ေဒါက္.." " ေျဖးေျဖး..ေျဖးေျဖး.. ေသတၱာကို ထိေနၿပီကြ.." က်ဳပ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ေခၽြးေတြျပန္လာတဲ့အခ်ိန္ေလာက္မွာပဲ သစ္သားေခါင္းၾကီး ေပၚလာတာဗ်.. ရုတ္တရက္ ဆံုး၊ ရုတ္တရ္သၿဂိၤဳလ္ရတာဆုိေတာ့ ေခါင္းကအၾကမ္းထည္ၾကီးေပါ့ဗ်ာ.. " တာေတေရ.. ေခါင္းကိုဖြင့္မယ္ေဟ့.. မင္းေနာက္ဆုတ္.. " က်ဳပ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ေဖာ္ထားတဲ့ သစ္သားေခါင္းၾကီးကို ကားရားခြရပ္ၿပီး ကိုေပသီးက အသင့္ယူလာတဲ့ သံကေလာ္နဲ႔ ေခါင္းဖံုးကို ဖြင့္တာဗ်.. " ေအး.. ရၿပီကြ.. ပြင့္ၿပီ.. " ေျပာေျပာဆုိဆုိနဲ႔ ကိုေပသီးက ေခါင္းဖံုးၾကီးကို မၿပီး တူးထားတဲ့ ေျမၾကီးပံုေပၚကိုတင္လုိက္တယ္.. မီးေရာင္ေအာက္မွာ က်ဳပ္ျမင္လုိက္ရတာက တစ္ကုိယ္လံုး မည္းျပာေနတဲ့ ကေလးမေလးရဲ႕ အေလာင္းဗ်..မေအးေအး၀င္းတဲ့.. သနားပါတယ္ဗ်ာ.. ခမ်ာ အရြယ္ေကာင္းကေလးေရာက္မွ ေသရတာ.. ကိုေပသီးကေတာ့ သူလြယ္အိတ္ၾကီးကို ယူၿပီး အထဲက ေက်ာက္ပ်ဥ္ကေလးကို ထုတ္တယ္... ၿပီးေတာ့ သနပ္ခါးတံုးတစ္တံုး၊ ေရထည့္ထားတဲ့ ပုလင္းတစ္လံုး.. အေလာင္းရဲ႕ရင္ဘတ္ေပၚကို ေက်ာက္ပ်ဥ္တင္တယ္.. ေက်ာက္ပ်ဥ္ေပၚမွာ သနပ္ခါးတံုးကေလးတင္ထားတယ္.. ေရပုလင္းကလည္း ေဘးမွာ ေထာင္လုိ႔ဗ်.. " တနဂၤေႏြသမီး ေအးေအး၀င္း ဆရာေခၚတယ္.. အခုခ်က္ခ်င္း အေရာက္လာ.. ဘယ္သူမွ မဟန္႔တားေစရ.. ငါဆရာ အမိန္႔.." က်ဳပ္လည္း မ်က္လံုးကို ျပဴးေနေအာင္ ၾကည့္တာေပါ့ဗ်ာ.. ဘာမွေတာ့မထူးျခားလာဘူးဗ်.. အေလာင္းကလည္း ျငိမ္ေနတာပါပဲဗ်ာ.. " တနဂၤေႏြသမီး ငါဆရာေပသီး အမိန္႔.. အခုခ်က္ခ်င္းလာခဲ့..ဒီကိုယ္ထဲကို ျပန္၀င္လုိက္.. အခုျပန္၀င္လုိက္.. " အေနာက္ဘက္က ေလေအးကေလးတစ္ခ်က္ ေ၀့တုိက္သြားတယ္.. တစ္ကိုယ္လံုး စိမ့္ခနဲျဖစ္သြားတာကို က်ဳပ္သတိထားမိလုိက္တယ္.. " ၀ူး..၀ူးးး..၀ူးးးးးးးးးးး..၀ူးးးးးးးးးးးးး " ဆြဲဆြဲငင္ငင္ အူလုိက္တဲ့ ေခြးအူသံၾကီးတစ္သံထြက္လာျပန္တယ္.. " ျဖန္း.. ျဖန္း..ျဖန္း..ျဖန္.. " ဇရပ္ေခါင္မုိးေပၚက ငွက္တစ္ေကာင္ ထျပန္သြားတဲ့အသံကို ၾကားေနရတယ္..ေခြးအူသံကမရပ္ေတာ့ဘူးဗ်..ဆက္တုိက္ကိုထြက္ေနေတာ့တယ္.. " ျဖန္း.. ျဖန္း.. ျဖန္း... ျဖန္း.. ျဖန္း.. " အနားက သစ္ပင္ေတြေပၚမွာ အိပ္တန္းတက္ေနတဲ့ ဗ်ိဳင္းေတြေတာင္ ထျပန္ကုန္တယ္ဗ်.. တစ္ခုခုပဲ ဆုိတာေတာ့ က်ဳပ္ေတြးမိတယ္.. မီးေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ကေလးေအာက္မွာ တစ္ကိုယ္လံုး မဲျပာေနတဲ့ လူေသအေလာင္းၾကီးဗ်.. ၿပီးေတာ့ ေျမက်င္းေဘးမွာထုိင္ၿပီး တတြတ္တြတ္နဲ႔ အမိန္႔ေပးေနတဲ့ ဆရာကိုေပသီး၊ သခ်ိဳင္းတျပင္လံုး ဟိန္းထြက္ေနတဲ့ ေခြးအူသံၾကီး၊ တျဖန္းျဖန္းထပ်ံေနတဲ့ ငွက္ေတြရဲ႕ အသံ..ေတာ္ေတာ့္ကို ေခ်ာက္ျခားစရာၾကီးပါဗ်ာ..က်ဳပ္ျဖင့္ ၾကက္သီးေတြ တျဖန္းျဖန္း ထေနတာေပါ့ဗ်ာ.. " ဟာ.. " အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ က်ဳပ္ လံုး၀ထင္မထားတာ တစ္ခုျဖစ္သြားတယ္ဗ်.. က်ဳပ္ဆုိတာတစ္ကုိယ္လံုး ဆတ္ခနဲ တုန္သြားတာပဲဗ်ိဳ႕..ဘာျဖစ္လဲ သိလား..အေလာင္းၾကီးကမ်က္စိေတြ ဖ်တ္ခနဲ ပြင့္လာတာဗ်.. ဟုတ္ရဲ႕လားလုိ႔ က်ဳပ္ ေသေသခ်ာခ်ာထပ္ၾကည့္တယ္.. ဟုတ္ပဗ်ာ..မ်က္လံုးၾကီးေတြ ျပဴးေနတာပဲဗ်ိဳ႕.. " ေအး.. ဟုတ္ၿပီ.. တနဂၤေႏြသမီးေရာက္ၿပီ..ဟုတ္ၿပီ.. ငါဆရာ အမိန္႔.. ထ..ထ..ထထုိင္လုိက္.. ထထိုင္လုိက္.. ဆရာ့ကို ကူညီရမယ္.. ကူညီရမယ္.. ထ ..ထ.. " ေဟာဗ်ာ.. ထၿပီဗ်ိဳ႕.. ထၿပီ.. အေလာင္းက မ်က္လံုးျပဴးၾကီးနဲ႔ ထထိုင္ေနၿပီဗ်..ေအာင္မယ္ေလး တကယ့္ကို ထုိင္တာဗ်ာ.. " ဟုတ္ၿပီ.. တနဂၤေႏြသမီး သနပ္ခါးတံုးကုိင္လုိက္.. ဟုတ္ၿပီ.. ကိုင္လုိက္.. ေရထည့္.. ေရထည့္.. ငါ ဆရာအမိန္႔.. ေသြး.. ေသြး.. ဟုတ္ၿပီ.. ေသြး.." ဟာ.. ေသြးတယ္ဗ်ိဳ႕.. ေသြးတယ္.. ဒါဆုိရင္ ပီယေဆးရေတာ့မွာေပါ့.. က်ဳပ္ ၀မ္းသာသလုိျဖစ္သြားတယ္ဗ်.. " ေသြးေသြး.. တနဂၤေႏြသမီး အားကေလးစုိက္ၿပီး ေသြးကြ.. ေရထည့္ဦးေလ.. ေရထပ္ထည့္.." ကိုေပသီးက အမိန္႔ေတြ တတြတ္တြတ္ေပးၿပီး အေလာင္းေကာင္ကို ခုိင္းေနေလရဲ႕..အေလာင္းက သနပ္ခါးေတာ့ေသြးတယ္ဗ်..သူခုိင္းသလုိ ေရေတာ့ ထပ္မထည့္ဘူး.. က်ဳပ္ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္တယ္.. သနပ္ခါးေတြ ထြက္ေနတယ္ဗ်.. " ေရထည့္ဆုိ ထည့္ေလ.. " ကိုေပသီးက အမိန္႔သံနဲ႔ ခုိင္းတယ္ဗ်.. အေလာင္းက ကိုေပသီးကို မ်က္လံုးျပဴးၾကီးနဲ႔ ေမာ့ၾကည့္တယ္.. ေအာင္မေလး.. က်ဳပ္ျဖင့္ တုန္သြားတာပဲဗ်ာ.. ကိုေပသီးက အမိန္႔ေပးေနေပမယ့္ အေလာင္းက ေရမထည့္ဘူးဗ်..က်ဳပ္စိတ္ထဲမွာ အေလာင္းက နည္းနည္း ပံုေျပာင္းသြားသလုိပဲဗ်.. ကိုေပသီးကို မေက်နပ္သလုိ ၾကည့္ေနတယ္.. ကိုေပသီးက သူရဲ႕ ေဆးၾကိမ္လံုးနဲ႔ ရြယ္လုိက္ၿပီး ထပ္ခုိင္းတယ္ဗ်.. " ကဲ.. အခု ေရထည့္လုိက္စမ္း.. " ဒီလုိေတာ့ ဟုတ္သားဗ်.. အေလာင္းက ေရပုလင္းကိုယူ ေရထည့္တယ္ဗ်.. ကုိေပသီးက ပုလင္း ခပ္လတ္လတ္ အရြယ္တစ္လံုးကို အဖံုးမွာ အေပါက္ကေလးေဖာက္ထားတာဗ်..ေရက အေနေတာ္ပဲက်တာ.. ေသြးတယ္ဗ်ိဳ႕.. သနပ္ခါးေတာင္ ေတာ္ေတာ္ထြက္ေနၿပီဗ်.. " ဟုတ္ၿပီ..ေသြး.. ေသြး.. ေရထည့္လုိက္အုန္း..ေရထည့္လုိက္အုန္း.. " ကိုေပသီးက ေရထည့္ခိုင္းတယ္.. ဒါေပမယ့္ အေလာင္းက မထည့္ေတာ့ဘူးဗ်.. သနပ္ခါးေသြးေတာ့မရပ္ဘူး.. ေသြးေနတယ္..ကိုေပသီးက ၾကိမ္လံုးကို အေပၚေျမွာက္ၿပီး အမိန္႔ေပးေပမယ့္ ဒီတစ္ခါေတာ့ မရေတာ့ဘူးဗ်ိဳ႕..ကိုေပသီးကလည္း အမိန္႔ေတြ ေပးတာပဲဗ်.. ဒါေပမယ့္ အေလာင္းက သိပ္ၿပီး မနာခံသလုိပဲ.. မ်က္လံုးျပဴးၾကီးနဲ႔ ကိုေပသီးကို ေမာ့ေမာ့ၾကည့္ေနတယ္ဗ်.. " ကိုေပသီး သတိလည္းထားအုန္းဗ်.. " လို႔ က်ဳပ္က သတိေပးလုိက္မိတယ္.. " စိတ္္မပူနဲ႔ တာေတ.. ဒါေလာက္ကေတာ့ ေပသီးတုိ႔ မမႈဘူးကြ.. ဟဲ့ေကာင္မ.. အခုေရထည့္စမ္း. .ငါ့အမိန္႔.." ကိုေပသီး ေလသံေျပာင္းသြားၿပီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေျပာၿပီး ခုိင္းတယ္.. အေလာင္းက သနပ္ခါးေသြးတာကိုေတာ့ မရပ္ဘူးဗ်.. ေရေတာ့ ထပ္မထည့္ေတာ့ဘူး.. အေလာင္းက ေခါင္းထဲမွာ ရွိေနတာဗ်.. ပက္လက္ကေန ထထိုင္ေနတာ.. ေျခေထာက္ေတြက ဆင္းထားတဲ့အတုိင္းေပါ့.. သူ႔ေပါင္ေပၚမွာ ေက်ာက္ပ်ဥ္တင္ၿပီး ေသြးေနတာေလ.. ကိုေပသီးက စိတ္မရွည္ေတာ့ဘဲ.. " ဒီေကာင္မေတာ့ ငါထသတ္ရင္ ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ေသးဦးမယ္.. ခုိင္းရင္ ခုိင္းတဲ့အတုိင္းမလုပ္ဘူး.. " လို႔ေျပာၿပီး ကိုယ္ကိုေရွ႕ကုန္းလုိက္တယ္.. ၿပီးေတာ့ အေလာင္းေဘးမွာ တံုးလံုးလဲေနတဲ့ေရပုလင္းေလးကို လွမ္းၿပီးေကာက္တယ္.. ဒီမွာတင္ မေမွ်ာ္လင့္တာ ျဖစ္ေတာ့တာပါပဲဗ်ာ.. အေလာင္းရဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္က ေလထဲကို ေျမာက္တက္လာၿပီး ကိုေပသီးရဲ႕ေခါင္းက ဆံပင္ကို ဆတ္ခနဲ ဆြဲခ်လုိက္တယ္.. ကိုေပသီးအရွိန္လြန္ၿပီး ေခါင္းေပၚကို ျပဳတ္က်သြားတယ္.. အေလာင္းက လက္တစ္ဖက္က ကိုေပသီးရဲ႕ ဆံပင္ကို ဆြဲထားၿပီး လက္တစ္ဖက္က ေက်ာက္ပ်ဥ္ကိုကုိင္ၿပီး ထုေတာ့တာပဲဗ်ာ.. " ခြပ္.. ခြပ္.. ခြပ္.. ခြပ္.. ဟား..ဟား..ဟား..ဟား... ငါဟဲ့ ငါ.. တနဂၤေႏြသမီးမဟုတ္ဘူး.. ငါ မဖဲ၀ါေဟ့.. နင့္လုိ ဆရာကမ်ား.. ငါ့သခ်ိဳင္းထဲကို လာၿပီး စြာရတယ္လုိ႔.. ခြပ္.. ခြပ္.. ဟား..ဟား..ဟား.." " ဟာ..မဖဲ၀ါဆုိပါလား.. သခ်ိဳင္းေစာင့္မဖဲ၀ါ ဆုိတာထင္တယ္.. " က်ဳပ္တစ္ေယာက္ထဲ အေတြးနဲ႔ ေျပာတဲ့စကားဗ်.. ကိုေပသီးရဲ႕ေခါင္းက ေသြးေတြ ျမင္မေကာင္းေအာင္ ထြက္လာတာေပါ့ဗ်ာ.. " တာေတ... ေျပးေတာ့.." ွဗလံုးဗေထြး အသံၾကီးနဲ႔ ၾကံဳးေအာ္လုိက္တဲ့ ကိုေပသီးရဲ႕ စကားလည္း ၾကားေရာ.. က်ဳပ္လည္း ဘာေျပာေကာင္းမလဲ..ေပါက္တူးကေလး ေျပးဆြဲၿပီး တစ္ခ်ိဳးတည္း သုတ္ေတာ့တာပဲေပါ့ဗ်ာ.. " ခြပ္.. ခြပ္.. ခြပ္.. ဟား..ဟား..ဟား.. မဖဲ၀ါတဲ့ေဟ့.. ငါ့ကို စမ္းခ်င္တဲ့ေကာင္.. ကဲဟာ..ကဲဟာ.." ဆုိတဲ့ အသံၾကီးက က်ဳပ္ေနာက္ကို ေျပးလုိက္လာသလုိပဲဗ်.. က်ဳပ္လည္း မနားတမ္း ေျပးလုိက္တာ ခါးၾကားမွာ ထုိးထားတဲ့ဓာတ္မီးလည္း ဘယ္နားက်က်န္ခဲ့မွန္းေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူးဗ်ာ.. လမ္းမွာလည္း သံုးခါေလာက္ ေခ်ာ္လဲေသးတယ္ဗ်.. ဘုန္းခနဲ လဲလုိက္ ကုန္းထၿပီး ေျပးလုိက္နဲ႔ အိမ္ကို ဘယ္လုိေရာက္လာမွန္းကို မသိတာပါဗ်ာ.. ေနာက္တစ္ေန႔ေရာက္ေတာ့ ေငြတြင္းကုန္း သုသာန္မွာအေလာင္းေဖာ္ၿပီး ေဆးစီရင္တဲ့ ပေယာဂဆရာကိုေပသီး ေျမက်င္းထဲမွာ ေမွာက္ခံုၾကီး ေသေနတဲ့သတင္းက ေတာမီးလို ပ်ံ႕ေနေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ.. က်ဳပ္တုိ႔ ထေနာင္းကုန္းမွာလည္း ဒီသတင္းပဲ ေျပာေနၾကတာပဲဗ်ိဳ႕.. ကိုေပသီးေခါင္းတစ္ခုလံုး ေၾကမြၿပီး ဦးေႏွာက္ေတြေတာင္ ထြက္ေနတယ္ ဆုိပဲ.. ကိုေပသီး ဘယ္လုိျဖစ္ၿပီး ေသတယ္ဆုိတာကိုေတာ့ ဘယ္သူမွ အတိအက်မသိၾကဘူးေပါ့.. အေလာင္းကေတာ့ ျမွဳပ္ထားတဲ့အတုိင္း မလႈပ္မယွက္ပဲတဲ့ဗ်.. က်ဳပ္လည္း သတင္းမ်ိဳးစံုၾကားရေပမယ့္ ဘာမွ မသိသလုိေနရတာေပါ့ေလ.. အခုဆုိရင္ ကိုေပသီးေသတာၾကာခဲ့ပါၿပီ.. အဲဒီညက က်ဳပ္ပါခဲ့တယ္ဆုိတာကို အခုအခ်ိန္အထိ ဘယ္သူမွ မသိၾကဘူးဗ်.. အဲ.. ခင္ဗ်ားတစ္ေယာက္က လြဲရင္ေပါ့ေလ... ဇာတ္လမ္းေရးသားသူ...
တာတီး
ျပန္လည္ေရးသားတင္ဆက္ေပးသူ.. မင္းမႏိုင္ ဇာတ္လမ္းက တစ္ခုခ်င္းစီျဖစ္ၿပီး ဆက္ရန္မဟုတ္ပါခင္ဗ်ာ.. အခုေရးၿပီးသေလာက္တင္ထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္.. ေနာက္ ဇာတ္လမ္းေတြလည္း ေနာက္ထပ္ထပ္တင္ဆက္ေပးသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္.. ဒါေပမယ့္ လုိင္းကမေကာင္းတဲ့အတြက္ သည္းခံဖတ္ရႈေပးဖုိ႔ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ... (မင္းမႏိုင္)
Credit to :: သရဲ သဘက္ ဘီလူး အစရွိေသာ - ေပတေလာကသားမ်ားအေၾကာင္း
