" လၿပည့္ညသန္းေခါင္ယံဆီမွ ဂမုန္းေအာ္သံ "
ေဘာင္းဘီစိမ္းထဲက ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္...ကြ်န္မရဲ့အဖိုးသည္..တၿဖည္းၿဖည္းကာလသားအရြယ္ကို သူ့အေပါင္းအပါ ေမ်ာက္ရႈံးတသိုက္ႏွင့္ ေရာက္ရွိလို့လာခဲ့ပါသည္။ ၿမိဳ့မွာေက်ာင္းတက္လုိက္ ၿပန္လာလိုက္ အေပါင္းအသင္းေတြနဲ့ ေတြ ့လိုက္ႏွင့္ ၿမိဳ့ေက်ာင္းတက္သူ ေခတ္ပညာတက္တုိ့ရဲ့ထံုးစံအတိုင္း... ဘယ္သူေတြဘာေၿပာေၿပာ ေၿပာမရံု လက္ေတြ ့မွပဲ ယံုမယ္...ေခတ္လူငယ္လည္း ေခတ္လူငယ္..လူႀကီးသူမမ်ားေၿပာေသာအေႀကာင္းအရာမ်ားကိုလည္း..သူမယံု..သူမယံုတင္မကပဲ.. သူ့ေဘာ္ဒါအေပါင္းအေဖာ္မ်ားကိုလည္း မဲဆြယ္ၿပီး...ဟိုနား သရဲဆုိလည္း သြားႀကည့္...သြားေခ်ာင္း..ဒီနား ဘာရွိတယ္ဆိုလည္း မယံု..ညသန္းေခါင္သြားႀကည့္လက္ေတြ ့မွယံုမယ္ေပါ့ေလ... ဒီတခါအေႀကာင္းကေတာ့ ရြာက လူႀကီးသူမမ်ားက ပညာသည္ ( စုန္း ) ဟုေၿပာ အနားမသြားရ မပတ္သတ္ရဟု ဆံုးမထားေသာ္လည္း မရမက သြားေခ်ာင္းခဲ့ေသာ ေနရာတေနရာ.......... ရြာထိပ္ကအိမ္ႀကီး*** ထိုအိမ္ႀကီးမွာ ေနထိုင္ေသာ ကရင္အဘုိးႀကီးးးး...ပညာသည္ေပါ့...အရင္ကေတာ့ သူလိုကိုယ္လိုပဲ သူ့ဘ၀ကလည္ပတ္ေနတယ္... သူ့မွာ သမိီးရယ္ သားမက္ရယ္ ႏုိ့စို့အရြယ္ ေၿမးရယ္ ရွိတယ္..တေန့ေတာ့..သူ့ေတာင္ယာၿခံေတြထဲက အသီးအႏွံေတြေပ်ာက္ပါေလေရာ..အရင္တုန္းကလည္း ေပ်ာက္တယ္..ေပ်ာက္တိုင္းလည္း သူက ခိုးသြားတဲ့သူ ..ခူးသြားတဲ့သူကို သူ့ပညာနဲ့ အၿမဲလုပ္ေနႀက..ဒီတခါလည္း သူ့အသီးအႏွံေတြ ေပ်ာက္ေတာ့ သူ့စုန္းပညာနဲ့ ေသေအာင္လုပ္တာေပါ့ေလ...သူကေတာ့ ေန့မကူးခင္ရြာထဲမွာ အသုဘတေလာင္း ဘယ္သူေသမလည္း သူေစာင့္နားေထာင္မယ္အႀကံနဲ့ေပါ့ေလ..ဒါနဲ့ ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ရြာကအိမ္ကိုၿပန္...သူ့သမီးေလးကိုေမးတယ္ " ဖုိးမူဘာခ်က္လဲ........................... " " အပါးေရႊဖရံုသီးဟင္းခ်က္တယ္ေလ....." သူခ်က္ခ်င္းသိလုိက္တယ္ သူမ်ားခူးသြားတယ္ထင္လို့ သူ့ပညာနဲ့လုပ္လုိက္တာက သူ့သမီးၿဖစ္ေနတာကို...ၿပန္ၿဖည္လုိ့မရေအာင္ တခါတည္းလုပ္တာကိုမွ သူ့သမီးေလးနဲ့သြားႀကံဳတာ...သူ့လက္စသူသိတယ္..သူအရမ္းစိတ္ထိခိုက္ေပမယ့္..ဟန္မပ်က္ပဲ " ဖိုးမူ ခေလးႏုိ့တိုက္လိုက္ေတာ့ေဟ့........" " အပါးခုဏကပဲတိုက္ထားတာ ဘာႀကာေသးလည္း အပါးရဲ့...." " တိုက္လိုက္ပါ ငါေၿပာတာ နားေထာင္ဆိုၿပီးပဲေၿပာတာ " ခေလးလည္းႏုိ့တိုက္ၿပီးေရာ သူ့သမီးေလးလည္းေသေရာ..အဲ့ဒိေနာက္ပိုင္း..ဘယ္သူနဲ့မွသူအဆက္အဆံမလုပ္ေတာ့ပဲ သူ့ရြာထဲက ၿခံမွာပဲ တေယာက္တည္းေနေတာ့တာပဲ..သူ့သားမက္လည္း သူ့ကို စိတ္နာလုိ့ ...ၿခံလုပ္ငန္းထဲမွာပဲ သမီးေလးကိုေခၚသြားၿပီးေနေတာ့တယ္...အဲ့ေနာက္ပိုင္း..သူလူေတြကို စိတ္နာနာနဲ့ သူ့ၿခံက ပစၥည္းေတြကို ခိုးႀကလုိ့..သူလုပ္မိတာ..သူ့သမီးထိသြားတယ္ဆုိၿပီး..ရြာထဲက သူ့ၿခံကို ဘယ္သူ့မွ ၀င္လုိ့မရေတာ့ေအာင္ ...သူ့အေၿပာအေစာင့္ထားတယ္ဆုိၿပီး...သူ့အစီအစဥ္ေတြစေတာ့တာပဲ.... လၿပည့္ညသန္းေခါင္ နကၡတ္စံုတဲ့အခ်ိန္ ဂမုန္းပင္........နကၡတ္စံုၿပီေဟ့ဆိုတဲ့အခ်ိန္မွာ..အဲ့ဂမုန္းပင္ေတြကို ေသြးစိမ္းေလာင္းတယ္..အမဲသားစိမ္းေတြနဲ့..ေခၚတယ္.. အစီအရင္ေတြလုပ္တယ္...သူ့ဂမုန္းေတြမွာ...သူေယာင္ဂမုန္း..မင္းသားဂမုန္း..ဘီလူးဂမုန္း...အဲ့ဂမုန္းေတြကို သန္းေခါင္ယံအခိ်န္မွာ အသက္သြင္းတယ္... ရြာက သူေတြေၿပာပံုအရဆို...မင္းသားဂမုန္းနဲ့ ဘီလူးဂမုန္းက လၿပည့္ညတိုင္း ခ်ႀကတာ..ဓါးသံ..လွံသံ..တခြ်မ္ခြ်မ္..တေဒါက္ေဒါက္...က်န္တဲ့ သရဲဂမုန္းက အရိပ္မဲႀကီး အေကာင္ရွည္ႀကီးႀကီးေတြက... သစ္ပင္ေတြေပၚေၿပးတက္ေၿပးဆင္းလိုက္....ဖုတ္ဖုတ္ဖုတ္ဖုတ္..ေၿပးလိုက္ႀက လိုက္လိုက္ႀကနဲ့...သူေယာင္ဂမုန္းက မိန္းမပ်ိဳတေယာက္ကလည္း လမ္းေလွ်ာက္လုိ့..အေငြ ့ေတြ...အၿဖဴတန္းေတြဆိုတာ အမ်ားႀကီးေပါ့.... စပ္စုခ်င္တဲ့ရြာသားေတြသြားေခ်ာင္းတဲ့အခါ...တခ်ိဳ့ကၿခံထဲ၀င္ဖုိ့လုပ္တာေပါ့..အဲ့လိုမ်ားလုပ္လုိ့ကေတာ့..အဲ့မၿမင္ရတဲ့ ပရသားေတြ တ၀ုန္း၀ုန္းနဲ့ေၿပးသံေတြႀကားရၿပီး ၀ိုင္းခ်ႀကတာကိုခံရတာ..ရြာသားေတြလည္း အသားကုန္ၿပန္ေၿပးခဲ့ႀကရတာ...မယံုတဲ့အဘိုးတို့လည္း လၿပည့္ညကိုေစာင့္ၿပီး သြားေခ်ာင္းတာ..မဲမဲအေကာင္ႀကီးအရိပ္ႀကီးေတြဆိုတာ ေၿပးတမ္းလိုက္တမ္းကိုေဆာ့ေနတာတဲ့..ဓါးသံေတြကလည္း ခ်..လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့ မိန္းမပံုကလည္းေလွ်ာက္...သူ့ဟာသူေတာ့ၿခံႀကီးထဲမွာ စည္ေနေရာ...ေၿခေတာ့မလွမ္းလိုက္နဲ့ အဲ့ၿခံထဲ..မယံုတဲ့အဘိုးနဲ့ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ၿခံထဲခိုး၀င္တာ..လိုက္လို့ေလ..လိုက္ရံုတင္မဟုတ္ဘူး..ေက်ာကိုပါၿဗင္းတာ..အကုန္လံုးေခြးေၿပး၀က္ေၿပးကို ေၿပးခဲ့ရေရာ...မနက္ေက်ာက လက္ရာအညိဳအမဲေတြကိုႀကည့္မွပဲ..တကယ္ကို မၿမင္ရတဲ့အေကာင္ေတြအခ်ခံလိုက္ရတာကို လက္ခံႀကရ.. မေက်နပ္ႀက..လၿပည့္ညတိုင္းလည္း ပဲြေတာ္ၿဖစ္ေနတဲ့ၿခံကို အေ၀းကေနပဲ အၿမဲေခ်ာင္းႀကည့္...ေသြးေတြေလာင္းလိုက္..အမဲသားေတြ ထြက္ေကြ်းလိုက္နဲ့..တရြာလံုးနဲ့မပတ္သတ္ပဲ.. သူ့ကမၻာသူတည္ထားတဲ့ ထို ဂမုန္းပင္တို့ရဲ့ သခင္ကိုသာ... ေရွာင္ရွားရင္း..... မ Sawmyanandar Soe ကို ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါသည္... ( သိုက္နန္းရွင္ )
